dinsdag 18 september 2012

De druivenstok: bomenkalender nr.10.

                                  Vorige maand verwachtten we heel wat trosjes
                                                          druivenbloesem

Bij de periode van 2 september tot 29 september op de Keltische bomenkalender hoort de druivenstok (Vitis vinifera). Hoe kan dat nou, de druif zou een boom zijn? Hoe dat kan, is alleen te verklaren vanuit de eigenschappen van de plant, die een dikke houtachtige stam vormt die met een stevig wortelgestel in de grond verankerd is. 


De takken slingeren zich omhoog, en iedereen, die een druif zijn gang heeft laten gaan, weet welk een groot oppervlak het gebladerte kan bedekken. Dus toch een boomachtig uiterlijk.
Maar er blijven wel vragen. Hoe heeft in de noordelijker gelegen Keltische streken destijds de wijnstok kunnen gedijen? Dat is ook niet erg waarschijnlijk maar de Kelten hadden handelscontacten met Zuid-Europa en kenden zodoende de druif en het kostelijk vocht: de wijn.
Er wordt aangenomen dat de druïden in hun riten in plaats van de wijnrank wel gebruik maakten van de braam, een soort vervanging voor de druif in het oude Brittanië. De braam heeft ook dat rankende, maar om de vruchten met druiven te vergelijken, daar moet je wel veel fantasie voor hebben.

Met het opwarmende klimaat van de laatste decennia, is het steeds meer mogelijk om ook in noordelijker streken met redelijk tot goed gevolg ook buiten druiven te telen. Er zijn inmiddels goede variëteiten in de handel om een keuze te maken.
Wij hebben zo'n vijftien jaar geleden tegen onze zuidmuur de “Boskoop Glory” aangeplant ( zie boven).  Gemiddeld geeft deze een hele aardige oogst van zoete, rode druiven. Ik probeer deze sterke groeier altijd weer volgens de regels te snoeien, maar ik moet daar toch steeds weer het boekje bij halen. Dat komt omdat deze sterk groeiende druif wel wat enthousiaster groeit dan ik met mijn snoeischaar kan bijhouden.
Dit jaar grepen wij trouwens volledig ernaast bij de oogst. De verwachting was er nog wel een maand geleden (zie boven).
Maar onze merel was ons voor, luid kwetterend van de schrik vloog hij geregeld op, wanneer wij de voordeur openden. En de toch al niet zo grote oogst was binnen een paar dagen geconsumeerd. Ach ja, netten vind ik maar niks – als je ooit een vogel gewond eruit hebt gepeuterd, láát je dat voortaan wel – en cd's erin hangen, tja...


Een druif houdt niet van zure, veenachtige grond, zoals bij ons aanwezig is. Maar aan de zuidkant van het huis bestaat de, kennelijk ooit bij de bouw opgebrachte grond, haast uit puur zand. Een ideale plek voor een aantal planten, die het graag wat schraler hebben. De druif wil liefst kalkrijke, zelfs kleiige grond of wat humusrijke zandgrond. Ik geef hem in het vroege voorjaar wat koemestkorrels, een handvol kalk en als extra verwennerij een schepje bentoniet (kleimineralen). En als hij een jaar wat last heeft gehad van schimmel in het blad, dan schijnt een handje lavagruis hem ook een flinke oppepper te geven.

Een druivelaar bij  huis geeft me een heerlijk, zuidelijk gevoel. Al hebben we dan geen wijnopbrengst ervan; áls we een glas wijn drinken prijzen we deze plant, waarvan zelfs het blad wordt gegeten in de vorm van dolma's (het blad wordt om een lekker rijstmengsel gewikkeld en bereid).

En dan te weten, dat men de kunst van het domesticeren van de wilde druif en het wijn maken al 6000 jaar voor de jaartelling beheerste, zo ter hoogte van Oost Turkije .

10 opmerkingen:

  1. Wat een heerlijk blog over de druif. En bij ons gaat het hetzelfde die paar trosjes die aan mij druif komen worden ook ieder jaar opgegeten door de merels. Een prachtig gezicht vindt ik en ook bij mij geen netten. Ik koop wel een doosje in de winkel.
    Een heerlijke avond gewenst Zem.
    Hartelijke groetjes marijke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En vorig jaar had de merel ze nota bene niet ontdekt, Marijke.
      Eigenlijk hoopte ik daar dit jaar ook op ;-)

      Verwijderen
  2. Toch was er ook in 11de en 12de eeuw al sprake van wijnbouw in het Hageland (omgeving van Leuven), dus de Kelten zullen toen ook wel druiven gekend hebben.

    Er bestaan ook praktische zakjes om de druiventrossen individueel te beschermen tegen vogelvraat.

    Een heerlijke plant inderdaad, ik heb 16 druivelaars aangeplant, is ook een abnormaal lekkere bes.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo vroeg al in het Hageland; leuk om te weten.
      Die zakjes, dat zal ik onthouden. Dan kunnen we volgend jaar tenminste een aantal trosjes voor onszelf reserveren.
      Maar jij krijgt een eigen wijngaardje!

      Verwijderen
  3. Het toeval wil dat ik dit weekend nog mijn twee druivelaars die er nog maar 2 jaar staan helemaal gesnoeid en geleid heb, het was één groot rommeltje. Vanaf nu beloof ik plechtig het deftig te doen en ja hier ook met het boekske erbij. Op de oogst is het dus nog lang wachten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het loopt snel uit de hand met zo'n druif. Toch verbaasde ik me erover dat hij desondanks toch goed vruchten bleef geven. Een beetje slordig beheer, daar kan hij kennelijk wel tegen..
      Hopelijk ga jij ook mooie resultaten krijgen.

      Verwijderen
  4. Mooi verhaal over jullie “Boskoop Glory”. Onze stam van deze soort staat intussen naar schatting 20 jaar. De laatste paar jaar gaat de oogst helaas vaak (deels) verloren, omdat we last hebben van valse meeldauw. Volgens mij wordt dat mede veroorzaakt door de overvloedige regen, die we ook nu weer hadden. Zo op het eerste gezicht lijkt er nu nog een mooie oogst aan te hangen, maar een groot deel van de duiven is bij nadere beschouwing grijs en verschrompeld. We zullen komend weekend eens kijken of er nog wat eetbaars aan hangt, anders is het allemaal voor de vogels.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bijzonder vind ik het, een druivenstam van 20 jaar!
      Ook wij hebben de laatste jaren last van valse meeldauw. Ik probeer het aangetaste blad zoveel mogelijk te verwijderen, maar dat red je natuurlijk niet. Wel zal ik het afgevallen blad beter verwijderen.
      Ik heb gehoord dat een hand lavagruis (ik heb een zak van dat spul) de plant wat extra weerstand kan geven. Ik ga het volgend voorjaar proberen.

      Verwijderen
  5. Leuk blog. Vindingrijk van de druïden om de bramen te gebruiken, ze zullen ook gedacht hebben 'er is toch niemand die weet hoe een druif er uit ziet'. De verder beschreven problemen van de druif herken ik. Uitbundig slingert hij zich ook door mijn tuin, daar is geen snoeischaar tegen op gewassen. Bovendien moet je snoeien rond de kerst, en dat is nou net het jaargetijde dat je aan veel denkt, maar niet aan in de tuin werken! En ja, de merels....
    groetjes Albertine

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, Albertine: rond de Kerst. En dat ontkomt ook mij altijd.
      Dat wordt dus altijd wat later. Als de sapstroom nog maar niet op gang is gekomen. Maar de druif is gelukkig vergevingsgezind.

      Verwijderen