maandag 18 augustus 2014

Augustusherfst.


Half augustus en nu al het einde van de zomer?
De restanten van orkaan Bertha, vanuit Amerika de oceaan overgestoken, hebben begin vorige week hier de zomer verjaagd. Sindsdien zitten we in herfstig weer: koud, nat en winderig.


Het groen wordt al dof, de zomerse bloei nadert z'n einde.
Er komen nog nazomer-bloeiers, die ons nog even in de waan laten: Indian summer...
Mijn geest gaat nog niet zo snel daarin mee, de herfst komt te vroeg.

verregende kaasjeskruid-zaaddoosjes
Ik ga gewoon een tijdje doen of ik het niet merk.
De tuin moet zich even zelf redden.
En het bloggebeuren ook...

Zuid-oost Friesland, maandag 18 augustus 2014, temperatuur 13 - 15 graden Celcius

zaterdag 9 augustus 2014

Ook wild koninginnekruid is attractief voor bijen en vlinders.


Nadat mijn oude vlinderstruik was uitgebloeid - zeer vroeg dit jaar en ruim voor de vlindertelling van vorig weekend - was er hier gelukkig nog het wilde, inheemse koninginnekruid / leverkruid (Eupatorium cannabinum) dat de meeste vlinders, bijen enz. aantrok.
Ik ben trouwens teleurgesteld in het aantal vlinders dat ik deze zomer heb gezien. Nooit meer dan 15 exemplaren tegelijk, en dat maar op enkele dagen en slechts op de vlinderstruik.
Gelukkig nemen enkele exemplaren van het koninginnekruid het over. 

atalanta op koninginnekruid
De meeste tuinliefhebbers zijn niet zo blij met de wilde Eupatorium. Ze kiezen liever de, meest uit Noord Amerika afkomstige grootbloemige, meer roodpaars gekleurde variëteiten. Deze zijn vaak hoger en zeker imposanter.
Ik heb in mijn tuin een aantal malen geprobeerd deze soorten te laten groeien; ze zijn helaas na enkele jaren al verdwenen. Dat is jammer, want ik vind zo'n grote groep van deze hoge planten prachtig.
Alle Eupatoriums willen zon / halfschaduw en vochtige, voedselrijke grond en houden niet van stevige kleigrond of schrale zandgrond. Ik lees ook dat ze wat kalk in de grond op prijs stellen. Ik heb hier nogal arme, redelijk vochthoudende arme veengrond, en dat kan de reden zijn dat de bijzondere soorten het hier niet doen.
het mooiste exemplaar op het lagere terras
De wilde vorm, die ook gemakkelijk anderhalve meter haalt, is hier vanzelf gekomen. Hij koos een plekje op de terrassen, die overwegend met zandige grond zijn opgevuld. Daar heeft de plant het erg naar zijn zin en ik vind hem prachtig. Hij bloeit zeer rijk met wittig-oudroze gekleurde bloemschermen. Hij is een van de toppers van deze weken, en ik zie altijd bijen, en vaak ook een vlinder op de schermen.

landkaartje zomerkleed
Zaait deze plant zich dan niet hinderlijk uit? Op kale, wat vochtige grond schijnt het een pionierplant te zijn, maar op mijn dichtbegroeid grondoppervlak krijgt hij geen kans om lastig te worden.
Grappig dat de naam  "cannabinum' betekent, dat het blad van deze wilde soort op cannabis lijkt. In het Engels spreekt men ook wel van Indian Hemp ( hennep). Deze gelijkenis is, lijkt me, slechts oppervlakkig.

zaailingen van Eupatorium


maandag 4 augustus 2014

Maandelijks hetzelfde kleine stukje tuin gespot: augustus.


Het stukje tuin, dat al sinds januari wordt gevolgd, toont niet zó veel verschil met een maand geleden. De geranium linksboven staat niet meer royaal in bloei, hij was zogezegd "ingestort" en daarna afgeknipt, waarna hij er weer fris bij staat.
Er is al meer in de tuin uitgebloeid, het is een uitdaging om uitgebloeide planten te laten staan, de ene plant wordt mooier oud dan de andere...
Hieronder zien we het plekje van uit het perspectief van een muis: de uitgebloeide stengels van de papaver zijn nog zichtbaar. 

Euphorbia cyparissias (cypreswolfsmelk)
Het is wel heel duidelijk waarom de Euphorbia cyparissias cypreswolfsmelk heet, de stengeltjes doen aan een cypres denken.
Maar wat breiden ze zich uit! Ik zal binnenkort toch eens wat stengeltjes uittrekken op plekken, waar ik ze niet wil hebben.
Ik kan niet nalaten om het fototoestel iets naar rechts te bewegen, waar een mooi stukje tuin te zien is.


Opvallend zijn hierboven de royaal door bijen bezochte torentjes van de Veronicastrum virginicum 'Lavendelturm' . Deze plant is gedurende een aantal weken een echte zomertopper. Ze staan op het "terras" een verdieping lager. Nog een verdieping lager zie je de paarsrode bloeiwijzen van de kattenstaart. Links vooraan bovenaan op straathoogte wilde marjolein en het geel van het haast uitgebloeide Sint Janskruid.
Hoogzomer is het in de tuin, zonneminnende planten genieten van de vele zonnige en warme dagen. Waterminnende planten snakken geregeld naar een fikse bui.