donderdag 24 maart 2016

Makkelijke compost: slow compost.


In onze tuin maak ik makkelijke compost.
Dat houdt ook in: slow compost. Ik ga voor een langzame compostvorming. Mijn groenteafval, fijn snoeiafval en opgeveegd afgevallen blad gaat aan één kant van het dubbele compostvat (zie boven) Zo nu en dan strooi ik er wat koeienmestkorrels overheen en een handje kalk.
Als ik die hoop hoog genoeg vind, begin ik aan de andere kant en laat ik de eerste hoop met rust.
Na ongeveer een half jaar zie je, dat die hoop aardig is ingezakt en mooi zwart is geworden: het is compost geworden: mooie gebruiksklare compostaarde, die ik zo op de plek kan aanbrengen, waar ik dat wil.


Gisteren heb ik een kleine stukje "moestuin" verwend met een laag van deze compost. Er staan twee zwarte bessenstruiken samen met één nog jonge koolplant, die goed overwinterd heeft: het eeuwig moes ( Brassica oleracea var. ramosa).


Eeuwig moes is een spannende koolsoort, die steeds maar doorleeft en waarvan je voortdurend de buitenste bladeren kan oogsten. Vermeerderen gaat via zijstekken. Een aantal jaren geleden had ik twee mooie exemplaren in een grote pot, die helaas de winter niet overleefd hebben. Vorig voorjaar kon ik weer één jong plantje bemachtigen, die ik tijdig in de volle grond heb gezet. Ik hoop dat hij nu goed gaat doorgroeien.


Over compost maken lees je soms hele ingewikkelde verhalen. Vooral het regelmatige omkeren van de hoop en het zeven van de uiteindelijke zwarte massa stond me tegen : daar ben ik gewoon veel te lui voor.
Je kunt de hoop het beste met een beetje gevoel opbouwen. De compostplaats kan beter niet in de volle zon liggen of op een plek waar hij veel te nat blijft. Een plek in de (half)schaduw bij voorbeeld. Natte groenteresten wat afwisselen met wat luchtiger materiaal zoals drogere takjes of droog blad. Niet al te grof materiaal toevoegen, takjes in stukken knippen of breken. Soms een beetje tuinaarde toevoegen. Het geheel moet een beetje luchtig blijven. Vooral in het begin eens wat regenwormen, die je in je tuin tegenkomt, naar de compost brengen: vinden die beestjes heerlijk en ze helpen enorm bij het verteren van het plantenafval. Naar wens eens wat dierlijke mest en wat kalk erop strooien.
Het composteren gaat op deze manier langzaam, je krijgt geen warmteontwikkeling. Bij deze vorm van compost maken zou ik geen "hinderlijke" kruiden met hardnekkige wortels (kweekgras, straatgras, zevenblad) of (on)kruid, dat al in zaad is geschoten erop gooien. Omdat er geen flinke warmteontwikkeling plaatsvindt, zoals in "snellere" hopen, blijven deze lastige kruiden in leven en verspreid je ze later weer met je compost.
Je moet jezelf een beetje je eigen maatwerk gunnen met je compostbereiding.

Altijd weer vind ik het bijzonder, om dat mooie, zelfverkregen zwarte goedje uit het vat te scheppen en als delicatesse aan bepaalde planten toe te dienen.


21 opmerkingen:


  1. Heerlijk, zo'n verwennerij voor je planten en je tuin!
    En het eeuwig moes kende ik niet, Lijkt me leuk om daar altijd van te kunnen plukken.
    Fijn weekend!

    Liefs, Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Op jouw redelijk beschutte bacon zou het eeuwig moes in een grote pot nog wel een kans maken ;-)

      Verwijderen
  2. Zo doe ik het dus ook, behalve kalk dat zit in de kippenmest.
    Waarom haast, het leven gaat al zo snel.
    Gr Jan Wilde een Tuin

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vermoed dat ik dan snelcompost maak. :D

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Masj, jij maakt compost zoals de oergoeroe van het compost maken, Alwin Seifert, het in zijn boek "Tuinieren zonder gif" bedoelde.
      Ik heb grote bewondering voor de manier waarop jij het doet!

      Verwijderen
  4. Hallo Zem, goede tip weer, mooie idee dit over te nemen.
    Groet Kees.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er zijn zelfs compostmethodes voor kleinere tuinen en balkons...

      Verwijderen
  5. Jammer genoeg is ons postzegeltuintje wat te klein om zelf compost te maken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er zijn hele nette compostvaten, die niet misstaan in een kleinere tuin of op een balkon. Maar ik weet niet of je hierop zit te wachten ;-)

      Verwijderen
  6. hmm deze manier spreekt mij meer aan dan al die andere variaties die ik tegen kom... toch maar eens over denken of ik daar iets mee kan...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In mijn reactie bij SuperMasj spreek ik mijn bewondering uit over de "echte" methode. Maar, Corina, ik heb dat ooit wel geprobeerd.
      Ik heb w.s. te weinig materiaal voor deze methode, maar vooral te weinig drive ;-)
      Het kan dus ook anders...

      Verwijderen
  7. Vorige zomer heb ik de Berkeley methode toegepast, een snelle warme methode waarbij je dus veel moet gaan omzetten, ik heb er dan ook gespierde armen aan over gehouden, maar er was ook veel compost nodig voor de nieuwe moestuin. Op termijn hoop ik ook over te schakelen op je trage methode, maar momenteel heb ik nog te veel plannen voor nieuwe aanplant.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De warme methode met geregeld omzetten is zeker aan te bevelen, ook gezien het feit dat de warmteontwikkeling ongewenste zaden, ziektekiemen kan doden. Het systeem vraagt alleen enige fysieke inspanning en inzet, zoals je al beschrijft, en dat moet je willen en kunnen opbrengen. Ik ga nu even goochelen naar de Berkeley methode.

      Verwijderen
  8. Composteren is een beetje de cirkel van het leven. Compost wordt dan ook niet voor niets het zwarte goud genoemd.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daarom heeft het spul altijd mijn grote belangstelling gehad :-)

      Verwijderen
  9. Ik kan me herinneren dat je nog eens over compost hebt geschreven in je blog Zem. Wel leuk om zo je eigen compost te maken. Ik ben ent zo lui als jij, nee..... luier zelfs want ik kan het hier zo gratis afhalen bij de vuilstort hihi.. Maar ik moet zeggen dat een eigen composthoop in je tuin toch eigenlijk wel makkelijker is. Bovendien ziet je compost er ook goed uit!
    Hartelijke groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Al je groenten- en fruitresten gaat automatisch op en hoop achter in de tuin. Er zijn zelfs hele aantrekkelijke compostvaten voor kleine tuinen en balkons. Maar het moet wel je hobby zijn natuurlijk :-)
      Ik heb inderdaad al eerder over compost geschreven en ik zal het vast nog wel eens doen, denk ik. Ik bewonder je geheugen!

      Verwijderen
    2. Al je groenten- en fruitresten gaat automatisch op en hoop achter in de tuin. Er zijn zelfs hele aantrekkelijke compostvaten voor kleine tuinen en balkons. Maar het moet wel je hobby zijn natuurlijk :-)
      Ik heb inderdaad al eerder over compost geschreven en ik zal het vast nog wel eens doen, denk ik. Ik bewonder je geheugen!

      Verwijderen
  10. Bij mij gaat het composteren ook traag - tegen dat de compost gebruikt wordt is ie meestal al twee of drie jaar aan het rijpen. Maar dan heb ik 'em toch al twee keer omgezet, de composthoop. Maar door het houtig materiaal er in duurt het wat langer.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Had deze post even gemist. Doe dit net als jij, nog eenvoudiger zelfs. Achter de heesters heb ik een composthoop waar stengels, bladeren, dunne takjes, gemaaid gras enz. opgaan, soms een beetje kalk erbij en wat compost van de andere hoop erover heen. Het is best een brede hoop en als het zo'n anderhalve meter hoog is begin ik aan een nieuwe daarnaast. Inderdaad het duurt wat langer maar je krijgt heerlijke compost. Ik gebruik het ook om m'n dahlia's voor te trekken en heb over heel de tuin al een dun laagje gestrooid, dat zijn nog best veel kruiwagens. Omzetten doe ik dus ook niet, te veel zwaar werk.

    BeantwoordenVerwijderen