woensdag 15 juni 2016

De Hügelkultur / permacultuur bakken ruim een jaar na aanleg.


Hoog tijd om weer te vertellen over mijn ervaringen in de Hügelkultur / permacultuur geïnspireerdebakken, die ik in april van het vorig jaar samenstelde.
In augustus berichtte ik dat het eigenlijk nog niet zo goed ging. De groenten werden aangevreten en groeiden niet goed.
Ik kreeg toen een hele goede reactie van Cin (van Le fabuleux jardin), die mij erop wees, dat in de bakken, die als basis rottend oud hout, takken, oud blad met een bovenlaag van compost en biologische potgrond hadden, een schimmeldominante grond gaat ontstaan. Zoals ook in een bos.
In tegenstelling tot een bacteriedominante grond, die ontstaat als je door bemesting voornamelijk het bacterieleven stimuleert ten behoeve van hoofdzakelijk eenjarige gewassen.
Dit is erg kort door de bocht, maar voor de belangstellende wijs ik op de literatuur in de link naar de eerste post hierover.
Cin gaf mij een link door, waar gewassen worden opgenoemd, die gedijen op schimmeldominante, dan wel bacteriedominante grond of op beide. link.
Het bleek dat o.a. kool, bieten en snijbiet, spinazie, mosterd niet blij zijn met schimmeldominatie.
Sla, basilicum, tomaat, aardbei, wortels, knoflook, bonen enz. bijvoorbeeld wel.
Dus heb ik dit jaar de plantenkeuze bijgesteld. Ik moest ook rekening houden met halfschaduw.
In de teil hieronder staan nu: wat sterke aardbeiplanten (Daroyal), bloedzuring, twee veenbesplanten.


In de grootste bak hieronder zie je: aardbeien, een paar stevige kroppen romeinse sla, een lollo rosso sla, dezelfde aardbeiplanten en een lavasplant.


Wat lager om deze bak heen zie je kopertape, die ik vorig jaar heb aangebracht om slakken te weren. Er komen desondanks tóch slakken in deze bak, wellicht via overhangende takken. 's Avonds pluk ik er geregeld één van de lollo rosso sla. De veel steviger Romeinse sla wordt nauwelijks aangetast, die houd ik er daarom in voor de komende jaren.
In de kleine bak staat peterselie, griekse basilicum, knoflook, een lavasplant en een kerstomaat.


Als een plant te overheersend of te groot wordt, eten we hem gewoon op. Intussen probeer ik geregeld wat te zaaien of voor te zaaien, om ook later in het jaar oogst te hebben. Ik moet zeggen dat veel zaaigoed niet is opgekomen of voortijdig is opgegeten door slakken. Maar ik ben toch - vergeleken met vorig jaar - heel tevreden met de ontwikkelingen in deze bakken. De planten doen het goed, het bodemleven zal op gang zijn gekomen.
Als ik oogst, snij ik de groenten bij de grond af en laat het wortelgestel zitten, om de bodem zo ongestoord mogelijk te houden.
De bijzondere manier, waarop deze bakken zijn opgebouwd, zorgt ervoor dat je eigenlijk nauwelijks of geen water hoeft te geven. Ook de mulch zorgt ervoor dat de grond niet uitdroogt.
Kortom: dit jaar heb ik veel plezier van deze bakken en kan ik ook wat oogsten.
Benadrukt moet worden, dat het hier niet gaat om substantiële opbrengst. Deze bakken zijn bedoeld als interessant experiment voor een moestuintje op heel kleine schaal.

Geschikt voor mensen, die op een balkon of in een kleine tuin heel weinig plaats hebben, maar toch zonder al te veel moeite een klein moestuintje willen onderhouden volgens Hügelkultur / permacultuur principes.

17 opmerkingen:

  1. Als een plant te overheersend of te groot wordt, eten we hem gewoon op -> erg leuk toch? Een erg leuk en dus blijkbaar ook geslaagd experiment

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik blijf het een superidee vinden! Praktisch ( vanwege het water en de minder zwaardere potten) en ook nog mooi en lekker. Ik er eentje met peterselie waarin ook spontaan veldzuring in terecht is gekomen en die doet het schitterend. De rest staan er momenteel een beetje verwilderd bij, andere prioriteiten op dit moment.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dan weet ik meteen zeker dat zuring het doet in deze potten.
      Helemaal niet erg, als het in je potten een beetje verwildert!

      Verwijderen
  3. Mooi om te zien dat je experiment na verloop van tijd toch een positieve ontwikkeling heeft doorgemaakt.
    Het is hierboven ook al aangehaald, maar ik vond je opmerking "Als een plant te overheersend of te groot wordt, eten we hem gewoon op" prachtig! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. :-) Eerlijk gezegd had ik gehoopt, maar niet echt verwacht dat het dit jaar al zo goed zou gaan.

      Verwijderen
  4. Bij ons eten de slakken het ene jaar de Eupatoriums op en het andere jaar de Lupine. Dit jaar zijn ze goed bezig met de Ligularia Tangutica, vorig jaar lieten ze die met rust.
    Wie weet eten ze bij jou volgend jaar andere sla.
    Gr Jan(Wilde een Tuin)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zelfs Eupatoriums: dat is stevig eten voor die slijmerds. Ze houden duidelijk voor variatie. Hier laten ze veel staan, maar mals jong spul vinden ze heel fijn.

      Verwijderen
  5. Hoi Zem, lijkt me wel bewerkelijk, tegelijkertijd ook een mooie bezigheid.
    Groet Kees.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Na de aanleg nauwelijks bewerkelijk, Kees. Je weet, ik ben een luie tuinier.

      Verwijderen
  6. Ik vindt de manier waarop te tuiniert zo bijzonder interessant Zem. Wat ik vooral geleerd heb dit jaar is dat zwarte grond in je tuin niet best is. Dit jaar alleen in de direct omgeving van de rozen woekerend onkruid weggehaald en de tuin doet het beter als ooit te voren. Verbijsterend is te zien dat de lupines binnen 3 dagen tot aan de grond zijn afgegeten door de slakken. Dit weer is denk ik een feestje voor de slakken.
    Heerlijke dag gewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Marijke, ik vind het erg goed van je dat je steeds meer volgens natuurlijke principes bent gaan werken in je tuin. En je merkt resultaat: de lieveheersbeestjes, die je van de luizen op je rozen af hielpen.
      Maar wat de slakken nu met je lupines uitspookten, dat is niet mis.

      Verwijderen
  7. Wat leuk! Zeer fijn om te zien, ik weet er wel niet veel van maar ga wat meer van je posts lezen want vind het wel interessant. En ja, wat te groot word opeten is hier ook het motto :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Kari, leuk dat je hier komt lezen!
      Mijn sla had ik wat te groot laten groeien, was nog net niet doorgeschoten ;-)

      Verwijderen
  8. Als ik dit zo zie dan groeit het ondanks alles toch aardig Zem.
    De aardbeien zien er in ieder geval goed uit maar ook de Romeinse sla. Eigenlijk in al je bakken staat het er wel aardig bij op de lollo rosso sla na, of kwam die net op dan (of inderdaad ook door de slakken zo klein gevreten :-()
    Leuk om weer te lezen Zem.
    Hartelijke groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die lollo rosso wordt als eerste aangeknabbeld. Daardoor blijft de rest misschien wel nagenoeg onaangetast. Kennelijk moet je als afleiding een lokplantje neerzetten ;-)

      Verwijderen
  9. Amai daar komt nogal wat denkwerk aan te pas, wel een mooi resultaat!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het klopt: het denkwerk kostte meer tijd dan het handwerk aan dit project :-)

      Verwijderen