Sneeuw toont heel
duidelijk de structuren in je tuin. Bovendien geven besneeuwde
planten en de resten ervan zoals oude zaaddozen, uitgebloeide
stengels e.d. een prachtig contrastrijk lijnenspel.
Omdat we niet weten
of we dit jaar nog zo’n mooi laagje (hier zo’n 4 tot 5 cm) zullen
krijgen, liep ik gisteren met het fototoestel weer een rondje door de
tuin.
Ook voor mijn
boompjes in pot is zo’n sneeuwdek bij vorst een mooie isolatie:
Overzicht lage
westkant met op de voorgrond de bloeiende Viburnum bodnantense:
De sporen van
poezenpassanten, ik kan nu goed zien welke route ze lopen:
De zo door mijn
gewaardeerde wilde stukjes aan het einde van de tuin:
De dikke lianen van
de wilde clematis ( Clematis vitalba):
De mooie zaaddozen
van de grote kaardebol:
En tenslotte de
enige plant, die ik vóór de vorstinval heb ingepakt: het eeuwig
moes, de koolsoort die naar mijn ervaring slecht tegen lage
temperaturen en gure wind kan. Ik ben in vorige winters al goed
gewortelde, sterke exemplaren verloren.
Morgen valt de dooi
al weer in, nu vriest het nog een paar graden en er valt wat lichte
sneeuw.
Ik ben erg benieuwd
hoe de winter verder zal verlopen.