In het begin van het voorjaar heb ik nog een vijver. Dan zie ik nog water.
Maar al gauw gaat de
beplanting het water overgroeien: aanvankelijk het waterdrieblad, dan
de watermunt. Nog later gaan de oeverplanten overkruipen. De
kattenstaart en vooral de stengels van de Polygonum amplexicaulis,
die bloeien vanaf juli tot de eerste nachtvorsten, gaan royaal
overhangen.
In augustus vormen
deze bloeiwijzen samen met de bloeiende watermunt een aantrekkelijk
geheel.
Door de vroege twee
stormen, die we al hadden, was de beplanting al flink ingestort: het
was een rommeltje. (hieronder nog voor de storm)
Na de eerste
nachtvorst gaan de stengels toch wel een trieste, bruine massa
worden, die langzaam in het water gaat verteren. Dat kan wel eens
teveel worden in een betrekkelijk kleine vijver van 2 bij 3 meter.
Al een jaar of drie
vond ik het eigenlijk nodig daar in oktober wat aan te gaan doen.
Zoals in heel Nederland in oktober de waterlopen worden schoongemaakt
(“gehekkeld” zeggen we hier in Friesland) . Dat gebeurt in
oktober omdat dan het waterleven het minst verstoord wordt.
Maar ja, ik stelde
het maar uit, omdat ik meende dat het toch wel een hele grote klus
zou zijn. Hoe kreeg ik al die planten netjes uit het water, zonder
schade aan het vijverrubber aan te brengen? Zaten de planten niet erg
vast en moest ik daar erg veel kracht voor gebruiken?
Door de mooie weer
van de afgelopen week besloot ik het aan te pakken.
Laarsen aan, hark
met botte punten en de heggenschaar. Goed anti tekenspray aanbrengen
op mijzelf.
Ik knipte eerst de
sterk overhangende begroeiing langs de randen van de vijver af. Ik
kon toen de stengels zonder veel moeite uit het water halen. Daarna
ging ik met de hark de drijvende planten te lijf. Het bleken enorme
plakkaten watermunt te zijn, die zich gemakkelijk lieten verwijderen.
Een deel van het
overheersende waterdrieblad ging er ook uit. En toen bleek de vijver
al heel aardig opgeschoond. Na een klein uur was ik nota bene klaar!
En tegen die klus
had ik minstens drie jaar opgezien. Tja.
Een paar dikke
kikkers zwommen wat verontrust rond.
Ik zag weer een
vijver, maar wél kaalslag.
En ik was zeer
tevreden.
En dat groeit zonder twijfel weer snel aan.
BeantwoordenVerwijderenVolgend voorjaar zal het weer snel lekker groen worden.
VerwijderenWij moeten de vijver ook doen, maar hoe ?
BeantwoordenVerwijderenGewoon beginnen en gaat het ook zo makkelijk als bij jou.
Gr Jan(Wilde een Tuin)
Jan, jullie hebt een gigantische vijver vergeleken met de mijne.
VerwijderenAan de randen beginnen en kijken hoever jullie komen.
En anders maar overlaten aan de genade van Moeder Natuur.
En daar is opnieuw een vijver. Leuk toch. En volgend jaar opnieuw!
BeantwoordenVerwijderenUiteindelijk komt het erop neer om de randbeplating wat in toom te houden.
VerwijderenIk ken dat gevoel en weet dat je het gewoon moet DOEN! Onthou dat het maar een uurtje werk is dan zie je er de volgende keer vast niet tegen op. Groetjes, Hetty
BeantwoordenVerwijderenPrecies, Hetty: de volgende keer zie ik er bepaald minder tegenop.
VerwijderenNiks dat zo snel groeit als vijverflora. Het blijft ieder jaar een fikse klus. Bij ons is het zelfs al zo erg dat er zich een soort eiland heeft gevormd in de vijver waar hoegenaamd geen verwijderen meer aan is.
BeantwoordenVerwijderenMijn alternatieve plan is altijd: het maar zo laten en kijken wat er gebeurt. Heeft ook zijn charme.
VerwijderenFijn dat de klus gedaan is en dat het achteraf bekeken niet eens echt tegenviel, maar ik ben blij dat wij het met onze vijver nooit zo ver hebben laten komen.
BeantwoordenVerwijderenAls je kans ziet het "bij te houden", heb je later altijd minder werk.
VerwijderenMaar ja, het leven is vaak sterker dan de leer.
Ja, vijvertjes groeien altijd dicht, in de zomer mooi maar de vergankelijkheid van de herfst maakt er een rommeltje van. Je ziet er tegen op en dan blijkt dat de klus zo gepiept is, dat is eigenlijk altijd zo. Nu tevreden toezien hoe het er weer netjes uitziet en genieten van het vooruitzicht dat het volgend jaar snel weer mooi volgroeit.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Janneke
Ja, Janneke, eigenlijk is het nu geen gezicht, maar de planten krijgen weer wat meer ruimte en volgend jaar is de vijver snel weer aantrekkelijk.
VerwijderenGek he, hoe je tegen een klus op kan zien. En het valt uiteindelijk vaak altijd mee. Toen wij nog een vijver hadden, deed ik dat klusje ook elk jaar, de beplanting ' stond' langs de rand, dus dan even met de snoeischaar er langs om terug te knippen, dat was altijd een beetje
BeantwoordenVerwijderen' zonde' want het ' natuurlijk ogende' is dan weg, maar komt altijd weer terug :)
Ja, het ging me wel aan het hart, want het "rommeltje" stond ook wel vrolijk.
VerwijderenHoi Zem,
BeantwoordenVerwijdereninderdaad wel een kaalslag maar je ziet in ieder geval weer een vijver en ook nog eentje die niet beschadigd is :-) Wel een beetje jammer want de mooie bloemen erboven was ook wel erg leuk om te zien. Ja, die zouden dan wel niet lang meer bloeien maar het zag er wel heel leuk en vrolijk uit..
Jij weer een voldaan gevoel en je planten kunnen weer gaan uitlopen :-)
Hartelijke groet, Helma
Ja Helma, in de winter blijft het een kale plek, maar in het voorjaar zal er een snel herstel zijn.
Verwijderen