Een das overwinterde onder ons huis. Deel 1.

Een das heeft vanaf oktober 2023 tot begin mei 2024 de kruipruimte onder ons huis bewoond.

We zagen begin oktober een flink gat aan de onderkant van het huis met een vrij grote uitgegraven hoop aarde. Omdat het weer stonk zoals in de tijd van de steenmarter in de kruipruimte dachten we dat deze weer ons weer had verblijd met zijn/haar aanwezigheid.

De weer opgestelde Wildcamera (no glow!) betrapte echter een das!

                         

Een geraadpleegde milieuvriendelijke plaagdierenbestrijder nam voor advies contact op met Das en Boom. Zowel hij, Das en Boom en een bevriende ecoloog benadrukten de dubbele wettelijke bescherming die de das heeft. Je mag ze niet verstoren of verjagen. Het is overigens zeer ongebruikelijk dat een das zijn toevlucht zoekt onder een woonhuis in de bebouwde kom: ze mijden mensen.

Das en Boom: “De opzet is om de das op een dasvriendelijke maar ook effectieve manier duidelijk te maken, dat de plek die hij gekozen heeft niet geschikt is, en dat hij zijn heil elders zal moeten zoeken”.

Er blijken wel verscheidene burchten in de directe omgeving te zijn.
Je mag ze ontmoedigen: met lawaai (wij spelen geen harde popmuziek), vieze luchtjes enz.

Dit exemplaar was een diehard, trok zich van alle vieze geuren niks aan ( inclusief mannenplas rond de ingang gesprayd – met dank aan mijn echtgenoot voor de levering). Bamboestokjes en dergelijke voor zijn deur: wierp zich er gewoon doorheen. Die bamboestokjes zette ik al vanaf het begin vrij losjes voor de ingang, vooral om met meer zekerheid te kunnen zien of hij eruit was gegaan.
Ultrasonische apparaten e.d. geen effect.
Op een wisselend uur in de late avond ging meneer / mevrouw eruit, een tijd later er weer in. Meestal in een flits.

Ik ben zelfs onder de grond in de kruipruimte onder de achterkamer gaan kijken, er maar één metertje  ingeschoven, anders kwam ik er niet meer uit. Er lagen rechtsachter bamboetakjes, die het dier naar binnen had gesleept en in een kuiltje een verse poep. In de linkerhoek was een gat onder de aangrenzende serre gegraven.

De stank, die aan de steenmarter deed denken, nam geleidelijk aan af. Dassenholen schijnen niet te stinken, de dieren houden hun woonplek schoon, de latrines zijn buiten het hol.

We vermoeden nu dat er een aantal weken een steenmarter/ bunzing heeft gebivakkeerd, die door de das verdreven is.

Ook hebben we een sterk vermoeden dat dezelfde das al op 22 december 2022 een inspectiebezoek heeft gebracht op deze plaats: de camera liet toen een das zien met op dezelfde plek een vlek boven de staart. Dan zou zo’n beest een sterk geheugen hebben.

Weer advies gevraagd aan Das & Boom: zij namen contact op met de provincie Fryslân, die verantwoordelijk is voor de handhaving van de Wet Natuurbescherming.
Begin december 2023 kwamen twee vriendelijke ambtenaren van de provincie op bezoek, mevrouw regelgeving en meneer handhaving. Ze inspecteerden ze de tuin en het gat onder de muur ("wat een schitterende ecologische tuin"), keken naar dassensporen. Meneer handhaving dook daarvoor zelfs diep onder de rododendron. Binnenshuis wilde hij ook onder de grond in de kruipruimte kijken. Het luik ervan wrikte hij op onze aanwijzingen open, kroop erin terwijl mevrouw regelgeving op haar buik op de grond lag met haar hoofd in het gat om het gebeuren te volgen. Hij bewoog zich zuchtend en steunend voort in het krappe ondergrondse, zag dat er een opening was gegraven richting serre en een doorgang richting gang. De conversatie lag op het niveau van: “Ligt die poep er nog?” Hij: ”Ja” “Nog meer poep?” ”Nee”. Het was lang stil: “Bent u daar nog”” “Ja, alles goed”.

Met spinrag in zijn haar kwam hij weer boven de grond.

De mening van deze twee ambtenaren: dassen komen vrijwel nooit wonen onder huizen in de bebouwde kom. Er moeten uiteraard geen dassenburchten komen onder een woonhuis.

Maar de regels laten vanaf december tot en met juni weinig toe. Als we zeker zouden weten dat het een mannetje is, kan er een ontheffing aangevraagd worden bij de provincie om hem ev. te laten wegvangen door een expert. Maar als het een vrouwtje is weet je niet of ze zwanger is, en dan mag tot en met juni niks. Geslachtsbepaling via DNA van de poep?

Meneer handhaving sprak af de week erna zijn camera onder de grond te plaatsen om te monitoren of het dier schade aanrichtte.

Overigens toonde deze camera later bij het uitlezen geen dassenactiviteit,  slechts een ratje. Vermoedelijk was de camera niet lichtsterk genoeg. Visuele inspectie door meneer handhaving in de kruipruimte in januari wees niet op aangerichte schade door de das.

De herrie rond Oud- en Nieuwjaar hield de das een nacht binnen, de avond erna kwam het snuitje zeer aarzelend te voorschijn:

In vergaderingen van de provincie rond de Wet Natuurbescherming was overleg hierover: welk protocol moeten we maken voor het geval dassen in de bebouwde kom onder woonhuizen besluiten te gaan wonen. Gelderland schijnt hier al iets verder mee te zijn.
Advies van meneer handhaving: DNA test afwachten, beest voorlopig maar niet meer plagen.
Intussen meldde een deskundige dat DNA onderzoek van das-poep geen uitsluitsel kan geven over het geslacht, wel over allerlei andere zaken, die hier niet relevant zijn. Dus geen DNA onderzoek.

Tot juli zouden we dus niets kunnen ondernemen.

Wordt vervolgd.