Het is deze winter een zeldzaamheid:
sneeuw, vorst, ijskoude oostelijke wind. We hebben het in het Noorden
van Nederland een kleine week gehad, en het koudst was het in
Noord-Oost Groningen.
Hier in Zuid-Oost Friesland heeft
slechts op zondagnacht een klein laagje sneeuw gelegen. Woensdag was
het ijzig koud, maar donderdag en vrijdag nam de oostenwind wat af en
werden we verwend met zonnig winterweer met de temperatuur nét iets boven het vriespunt
overdag.
En als we de lange termijnverwachting
mogen geloven, zien we veertien dagen vooruit geen spoor van de
winter terug, sterker nog, de temperatuur gaat boven de 10 graden
komen.
Reden temeer om de zeldzame winterse
omstandigheden 2013 / 2014 van de afgelopen dagen toch op deze blog
te vermelden.
Daarom heb ik het kleine stukje tuin,
dat ik begin januari introduceerde, vanmorgen onder ijskoude
condities gefotografeerd. Ik heb één dagje gesmokkeld.
Als je het stukje vergelijkt met de
vorige opname, zie je de kilte in de samentrekkende blaadjes van de
geranium linksboven.
Kleine ijskristalletjes vormen zich op
de bladhaartjes van de papaver, die letterlijk geen krimp geeft en
zich kranig weert. Hieronder deze papaver in het muisjesperspectief;
ik heb de camera iets lager gehouden vgl. met de opname van een
maand terug.
Maar wat kleumt de Aucuba japonica op
de foto hieronder. Die blaadjes hadden écht niet meer gerekend op
zo'n kou.
En de vijver, die zit ook even dicht.
Maar toch lijkt het erop, dat ik mijn
deze week van de schrik gekochte – écht warme – winterjas, weer
in de kast kan hangen.
