Het lijkt zo leuk: een hopplant (Humulus lupulus) in je tuin. Maar dan een vrouwelijk exemplaar met massa’s mooie hopbellen aan het einde van de zomer.
Om écht een vrouwelijke plant te verkrijgen, is het verstandig deze aan te schaffen bij een goede kweker / tuincentrum. Anders loop je het risico, zoals mij overkwam, een mannetjesplant te krijgen, die slechts massa’s hele kleine bloempjes produceert ( zie foto hierboven bovenop de Japanse esdoorn)).
Maar de hoofdreden om je aankoop nog eens goed te overwegen is de ongelooflijke groeikracht van de hop, die ik volkomen onderschat heb.
Ik heb de hop nu zo’n vijf jaar in de tuin staan. De eerste jaren was er sprake van een bescheiden groei. Leuk, dacht ik, om de plant op nóg een aantal plaatsen aan de rand van de tuin lekker omhoog te laten klimmen. Tegen de nieuwe schermen bij voorbeeld.
Ook droge jaren 2018, 2019 en 2020 zorgden voor bescheiden groei. Maar het nattere 2021 zorgde voor een explosieve uitbraak, waar ik in deze blogpost over schreef.
De hop bleek in staat metershoge bomen en struiken in te pakken en dat was toch niet de bedoeling.
Ik besloot op alle plekken, waar ik de hop geplant had, deze uit te spitten. Ja, ja: ik trof meterslange, duimdikke wortelstokken met talloze (beginnende) uitlopers aan, die zich ook nog eens royaal een weg hadden gebaand naar ontoegankelijke plaatsen onder de begroeiing.
Waar het kon, spitte en trok ik deze eruit.
De enige manier om de plant vanaf nu in toom te houden, is, om en paar keer per week alle zichtbare uitlopers consequent uit te trekken, om zo de wortelstokken uit te putten. Een uitloper van een week kan in deze tijd al een hoogte van 1,5 meter hebben bereikt.
Bezint, eer ge begint!
