Geraniums huppelen vrolijk door je tuin: plant van de maand juni.

Vandaag, twee dagen na de langste dag haalt de temperatuur hier in zuid-oost Friesland met moeite 13,5 graden. En dat is deze maand al heel wat keren voorgekomen. De niet aflatende regen van de laatste dagen is fijn voor de planten, maar het maakt ons zoogdieren kil en koud.

We moeten nog maar zien of de beloofde zomer nu écht gaat aankomen ;-)

Met een warme trui aan ga ik vertellen welke plant ik uitkies als plant van de maand: de tuingeranium. Er zijn zoveel soorten, de een nog mooier dan de andere. Een groot aantal staat in juni in volle bloei. Ze stellen je eigenlijk nooit teleur en ze huppelen vrolijk door je tuin. Ik zou ze niet willen missen.

Geranium macrorrhizum "Spessart"

Een redelijk vroegbloeiende soort die zelfs op droge, beschaduwde plaatsen groeit, is de

Geranium macrorrhizum. Hij bloeit mei tot juli. Ik heb de variëteit 'Spessart' , die ik erg mooi vind.

Geranium macrorrhizum "Spessart"

Als ik nu geraniums aanschaf, let ik erop dat de bloeitijd maximaal is, zo van juni tot in september.

Bepaalde hoger groeiende soorten kunnen wel eens wat erg enthousiast groeien en lelijk worden na de bloei. Je kunt ze dan gewoon met de heggenschaar kortwieken, waarna ze weer uitlopen en nog eens bloeien.

Dat woekeren zal met de onderstaande Geranium sanguineum soorten niet snel gebeuren. Ze blijven laag, houden van zon en niet te natte grond, ze hebben prachtige, soms crêpepapier-achtige bloemen. Er worden ook langer bloeiende soorten aangeboden in meer kleuren.

Geranium sanguineum var striatum

De lichtroze soort rechtsboven is de Geranium sanguineum var striatum, de donkere soort is de var. "Tiny monster".

Wanneer je meer soorten in de tuin hebt, vooral de wat sterk uitbreidende Geranium endressi en de mooi getekende Geranium versicolor-soorten, krijg je allerlei kruisingen in je tuin. Dat is erg leuk.

Hieronder een tweetal endressi's, mogelijk zijn het versicolors of mengvormen.

Het zal je niet verbazen dat er ook veel van deze mengvormen in de handel zijn; die noemen ze Geranium x oxonianum. Ik viel vorig jaar voor de niet zo gemakkelijk te krijgen Geranium x oxonianum 'Wageningen' een wel heel vrolijke soort.

Geranium x oxonianum 'Wageningen'

Geranium x oxonianum 'Wageningen'

Als je helemaal niet zo dol bent op de wat zoete roze soorten zijn er ook bescheidener, naar het wit neigende, kleuren. Ik kan de naam niet meer achterhalen, maar de onderstaande geranium met haast parelmoerwitte bloemen weeft zich schitterend door de beplanting heen. 

Oosterse papaver: zó mooi.

Je kunt erom strijden of de Papaver oriëntale "Helen Elisabeth" wel in onze tuin past. Ik noem ze daarom mijn dissidenten, en bepaalde dissidenten moet je in ere houden.

Oosterse papavers zijn een vrij korte tijd zéér aanwezig; maar wat zijn de bloemen mooi. 

De bloembladen lijken haast van kunstig gevouwen fijn crêpepapier , de stamper en de meeldraden zijn schitterend. En als de bloemblaadjes na een paar dagen al zijn afgevallen, blijft de stamper als een stervormig fluwelen tapijtje achter. 

Er zijn vele prachtige variëteiten, je kunt de kleur kiezen, die je het best bevalt. Het zijn vaste planten voor een zonnige niet te natte plaats. Elk jaar geven ze meer bloemen als ze het naar de zin hebben en ze zaaien zich ook bescheiden uit.

Na de bloei sterft de plant langzaam af, het blad verdroogt. Maar in de nazomer zie je de nieuwe rozetten al weer verschijnen, ze overwinteren en zorgen het jaar erop voor nieuwe pracht.

Dit jaar zijn ze, zoals meer planten, wel twee á drie weken later in bloei dan het jaar ervoor. Het te koude voorjaar en de junimaand tot nu toe zijn de oorzaak.

Eenvoudige combinatie van alliums, veldbies en geranium.

Soms vormt zich in je tuin een mooie combinatie, die je niet helemaal bedacht hebt, maar die wonderwel goed uitpakt.

Begin juni komen een aantal alliums (sieruien) in bloei. Daarbij moet je vooruit denken, want alliums plant je in het najaar, nadat je ze eerst in een fysieke- of onlinegids hebt uitgezocht; en dat is op zich al een feest.

De hogere alliums op de foto zijn sterke alliums: Allium "purple sensation", die ook lichte schaduw verdragen. 

Allium "purple sensation"

 De wat lagere (50cm) zijn de Allium Christophii, een mooie soort, die redelijk goed terugkomt en wat meer zon vraagt.

Allium Christophii

Het "gras" is de veldbies Luzula nivea. Groeit gemakkelijk, bloeit een aantal weken in juni, verkleurt daarna naar okerbruin en blijft daardoor lang aantrekkelijk. In de winter blijft hij bovendien groen en hij groeit gemakkelijk, zelfs in de schaduw. Woekert niet. en zaait zich bescheiden uit. Ik heb een aantal van deze planten in de tuin.

Luzula nivea

Luzula nivea met schijnpapaver

Samen met het groepje alliums en de zich daardoorheen wevende tuingeraniums geeft het een aantrekkelijke combinatie. Ik heb hier gekozen voor een geranium met wat roze, maar daarin kun je je eigen keuze maken, er zijn zoveel soorten aantrekkelijke geraniumsoorten.

Geranium versicolor

De verborgen wildernis in mijn tuin (4)

Regelmatig wil ik delen van onze tuin laten zien, waarbij ik de beleving wil oproepen van een stukje wilde natuur. Daartoe ben ik gisteren weer eens in de uithoeken van de tuin gaan fotograferen.

De tuin lijkt op foto's altijd groter, dan hij is: zo'n 600 m2 (inclusief huis ca. 900 m2).

Aan de westrand van de tuin ligt een slootje - rechts op de bovenste en onderste foto - , dat de grens van onze tuin vormt. Aan onze kant langs de sloot staan hoge coniferen en wat andere bomen. Die hoge coniferen waren er haast twintig jaar geleden al, toen wij dit huis kochten. Ik zou deze nooit zelf hebben ingeplant, maar het is wel zo dat deze bomen ons een verregaande privacy geven en de suggestie wekken, dat we in een bos wonen.

Maar als het stormt, worden we onrustig. Begin dit jaar brak ook al een hoge tak af van één van deze coniferen - als je goed kijkt op de tweede foto, kun je hem zien liggen. Het gaf gelukkig geen schade.

Een aantal jaren ervoor brak een top af van een andere. Die was dusdanig groot, dat we de hovenier moesten inschakelen om hem te ruimen.

Maar eerst ga ik nu het zomergevoel toelaten: ben benieuwd hoe warm het hier vandaag in het noorden wordt. En vanavond maar hopen dat te verwachten windstoten alles een beetje intact laten.

Want we krijgen maar één zomerse dag mét afstraffing.