Het allermooiste blauw toont de bescheiden Scilla siberica.

Er zijn van die bolgewasjes, die nooit écht in de schijnwerpers komen te staan, maar die in hun bescheidenheid onovertroffen zijn door hun gedekte, diepdonkerblauwe kleur: de Scilla siberica.

Voor mij is er geen bloem, die een mooiere kleur blauw heeft.

Het plantje, niet hoger dan 10 cm, komt vanaf deze week hier in de tuin in bloei. Eerst die kleine, bolvormige trosachtige knopjes en gaandeweg de kleine, fijne, klokjesachtige bloemetjes, die soms een zweem van violet hebben.

De plant wordt geschaard onder de z.g. stinzenplanten, bolgewasjes die eeuwen geleden zijn geplant in de tuinen rond landhuizen en buitenplaatsen (stinze = stenen huis) vooral in Friesland. Ze zijn daar verwilderd en worden nu gekoesterd als cultureel erfgoed.

De Scilla siberica, behorend tot de familie van de Hyacinthaceae komt oorspronkelijk voor in Midden-Rusland, Turkije en Noord-Iran en is goed winterhard. 

De bolletjes plant je in het najaar op zonnige of lichtbeschaduwde plaatsen, die niet te heet en te droog worden.

Humusrijke, wat vochtige en iets kalkhoudende grond stellen ze op prijs.

Ze staan bij mij al jaren op een plekje langs een muur op het westen; ik vergeet altijd dat ze er staan en ben ieder jaar weer verrast, als ik ze zie. Vorig jaar heb ik ook een groepje op en ander plekje geplant, hopelijk slaan ze ook daar goed aan.

Echt een aanwinst voor een verloren hoekje, ook in een klein tuintje.

Narcis: plant van de maand (maart).

Nu de sneeuwklokjes en de krokussen langzamerhand op de terugtocht zijn is het de beurt aan de narcissen. Het is niet origineel, maar ik kan er niets anders van maken: de plant van de maand is nu voor mij de narcis.

Langzamerhand komen ze hier in de tuin in bloei. Van alle soorten, die ik ooit heb geplant, liepen sommige al na een paar jaar behoorlijk terug: ze bloeiden niet meer.

Maar altijd prijs is de heldergele, kleinbloemige Narcissus tête-à-tête. Je koopt ze in deze tijd van het jaar bloeiend in bakjes. Na in huis te hebben genoten van de bloei zet je ze gewoon in de grond ( niet te droog, enige schaduw mag).

Narcissus tête-à-tête

  Narcissen geven iets vrolijks met die wulpse rokjes. 

 

Er zijn veel verschillende soorten, variërend van brutaal geel-oranje tot subtiele kleuren wit. Grootbloemig en meer kleinbloemig. In het najaar, in de planttijd van de bollen, kun je je verlustigen in een catalogus van een goede bollenkweker en daar wat mooie soorten uitzoeken.

Ik heb, naast de tête-à-tête ook een aantal wilde narcissen geplant (Narcissus pseudonarcissus susbp. pseudonarcissus), die het best goed doen.

Narcissus pseudonarcissus susbp. pseudonarcissus

Alle bollen blijven permanent in de grond, ze moeten zich na het planten zelf redden.

 

In deze dagen is het heerlijk in de tuin, zonnig, temperaturen boven de 10 graden, overal actieve vogeltjes, steeds nieuwe sprietjes die uit de grond komen: al het mooie gaat weer komen.

Voor meer planten van de maand, zie hier.

De verborgen wildernis in mijn tuin (3)

Maandelijks laat ik hier een stuk van onze tuin zien, waarbij ik de beleving wil oproepen van een stukje wilde natuur. Deze keer heb ik kleine plekjes opgezocht, waar mossen en andere plantjes ongestoord hun eigen gang gaan en een klein biotoopje vormen.

De bovenste foto betreft een stukje van de stapelmuur, die bemost is geraakt (fijn laddermos en dikkopmos) en waar het muurleeuwenbekje langskruipt.

Hieronder een stukje poreus vulkanisch gesteente, waar zich gedraaid knikmos op heeft gevestigd. Op dit moment zie je de kapsels goed.

Een stukje boomschors van zo'n vijftien cm breed heeft een mooie begroeiing van een bekermos en een haarmos ( hieronder)

En als laatste een rond ovaal stuk steen dat volledig begroeid is met dikkopmos, muurleeuwenbekje en in het midden een jong robertskruidplantje.

Ook in een kleine tuin of op een balkon kun je zulke plekjes laten ontstaan, door bij voorbeeld in een vochtig,schaduwrijk hoekje een stuk poreuze steen of een stuk boomschors neer te leggen en te vergeten. Er wordt gezegd dat het helpt om zo'n steen in te smeren met karnemelk, maar zélf heb ik dat nooit gedaan.

Je zou ook een bemoste steen kunnen "redden" vanuit bij voorbeeld een bouwterrein. 

Zie hier de vorige maanden.

Prille voorjaarsvreugde.

De grootste vreugde beleeft de plantenliefhebber in deze prille voorjaarsweken wanneer hij/zij de verschillende bolgewasjes her en der in bloei ziet komen. Eerst wekenlang naar de sprietjes kijken, die tergend langzaam knoppen gaan ontwikkelen en dan eindelijk de royale bloei.

Sneeuwklokjes en crocusjes: je kunt er niet genoeg van hebben. De clou is natuurlijk om ze jarenlang in de grond te laten zitten, waardoor ze - met wat geluk - steeds in grotere hoeveelheden gaan verschijnen. Dat betekent later op die plekken niet in de grond rommelen, want dan verstoor je de bolletjes.

Vorig jaar heb ik na de bloei van de sneeuwklokjes een aantal grote pollen in kleinere stukken verdeeld en weer in de grond gezet, zodat ik zo natuurlijk mogelijk ogende "veldjes" zou krijgen.

Soms zie je tuintjes, die werkelijk wit zijn van de sneeuwklokjes: ik vind dat prachtig. Dat zijn meest oude, niet al te veel gecultiveerde tuinen.

Wanneer je zoiets in een (net aangelegde) tuin wat sneller wilt bereiken, dan zul je in het najaar grote hoeveelheden - honderd(en) - moeten aanschaffen en die uitstrooien en dan planten op de gewenste plek: dan schiet het op. Anders past geduld.

Toen we haast twintig jaar geleden hier kwamen wonen, vond ik achteraan in de tuin wat polletjes sneeuwklokjes, die ik om de paar jaar na de bloei splitste en verplantte. En nu begint het wel aardig te worden.

Crocusjes kunnen wat lastiger zijn. Ik hou van de kleinbloemige botanische crocusjes, die ogen wat natuurlijker. Vooral de boerencrocus, de Crocus tommasinianus, die zich in gunstige omstandigheden (zon) flink uitzaait, vind ik prachtig. Andere crocusjes, vooral als ze niet zonnig genoeg staan, willen nog wel eens teruglopen. Ook muizenvraat kan de oorzaak zijn.

De vroegbloeiende Iris reticulata is ook een toppertje. Er zijn prachtige soorten. Soms krijg je van die voorjaarsbakjes met bloeiende bollen cadeau, het is de moeite waard die bollen na de bloei ergens in de tuin te planten, meestal word je het jaar daarna beloond met nieuwe bloemen. De onderstaande iris komt uit zo'n bakje.