IJskristallen op ons raam.

Vannacht had het hier matig gevroren, waardoor er aan de binnenkant van ons zolderraam mooie ijskristallen zichtbaar waren.

Ik heb wat bewerkingen op de foto’s losgelaten, waardoor de kristalstructuur beter zichtbaar wordt.

De getoonde ijskristallen vertonen in de opbouw een fractal-achtige structuur, dat wil zeggen dat de kleinere details als het ware steeds herhalingen zijn van de grote structuur. Bij een romanesco bloemkool kun je dat bij voorbeeld heel goed zien.

Dit soort structuren komen we vaker tegen in de natuur.

Mist en vorst geeft een sprookjesachtige wereld.

Gisteren en vandaag zien we in grote delen van ons land dikke rijplagen, die veroorzaakt worden door bevroren mistdeeltjes, die neerslaan. De plantenwereld ziet eruit als betoverd.

Velen zijn op stap gegaan om dit vast te leggen.

Bij ons in de tuin was de rijplaag vandaag op sommige plekken wel twee keer zo dik als gisteren. Prachtig ook om te zien hoe die ijskristalletjes op de planten gevormd zijn: vele kleine naaldachtige structuren. Hieronder op de bessen van de klimop.

Laag bij de grond is veel moois te zien. De uitlopertjes waarmee de overblijvende lathyrus zich vasthoudt, zijn haast kunstwerkjes geworden:

Het oker van de afgestorven grassen combineert zo mooi met al die wittigheid:

En op het paadje zou ik haast op dit tweetal gaan staan:

De restanten van de wilde clematis (Clematis vitalba) vormen nu een witte wolk in de hoge prunussen.

Nog een foto, waarop de vorm van de ijskristallen goed te zien is:

En tot slot nog een beetje kleur: de altijd fotogenieke appeltjes van de Malus:

Droge en natte plantenbiotoopjes in huis.

Nu het buiten donker, koud, nat en winderig is geniet ik van de groene plantenweelde in potten en bakken binnenshuis.

Ik heb al eerder een aantal van mijn kleine plantenbiotoopjes getoond.

Vandaag laat ik jullie zien wat mijn uitzicht is vanuit de plek, waar ik mijn blogjes schrijf en waar ik de wereld mondjesmaat toelaat via de computer.

Op de tuin en mijn schilder-en tekenkamertje na, is dit de fijnste plek in huis, waar ik tot rust kom als ik mooie dingen op mijn grote scherm zit te bekijken.

De beide aquariums gedijen voortreffelijk. Zowel de planten als de dieren ( dwerggarnaaltjes) doen het heel goed. Ik heb geen algproblemen, ziektes of andere ellende.

Simpele bakken met niet al te veel licht, een eenvoudige sponsfilter op een luchtpompje en eens in de twee weken een derde deel van het water verversen, dagelijks de garnaaltjes voeren en dat is het in hoofdzaak.

Een bron van kijkgenoegen.

Garnaaltjes zijn groepsdieren, ze gedijen het best in een grote groep.

Een aquarium, waar alles merkwaardigerwijze minder wilde gedijen, heb ik een jaar geleden ingericht als plantenterrarium met wat orchideetjes, bromelia’s, wat tillandsia’s en een paar kruipertjes. Ook dit is een bron van genoegen.

Onderstaande woestijnbakjes staan aan de zuidkant van het huis. Minimaal water geven is hier het parool.

Op dit gebied is een wereld van inspiratie te vinden op internet. Google maar eens op: “mini terrarium” en “wabi kusa”; wat ze in Japan toch kunnen op het gebied van kleine biotoopjes.

Ik zou mijn hele huis er wel mee vol kunnen zetten.