De grote
kattenstaarten, de moerasspirea’s, de astilbes, de hortensia’s:
eindelijk komen ze na de afgelopen natte maanden weer helemaal tot
hun recht.
Hoewel
wij mensen ons afvroegen of dit voorjaar en het begin van de zomer
tot nu toe beter herfst had kunnen heten: de nathalzen onder onze
planten voelen zich na vele te droge jaren eindelijk weer happy.
Hoewel
de grote kattenstaart (Lythrum salicaria) redelijk goed droogte
doorstaat, ben ik nu verbaasd te zien hoeveel groepjes mooie, grote
exemplaren er zijn gekomen.
Zelfs
mijn geliefde roze moerasspirea (Filipendula rubra “Venusta"), die
al verdwenen leek, bracht dit jaar één schitterend exemplaar voort.

"
De
wilde moerasspirea (Filipendula ulmaria) naast de vijver bloeide rijk:
De
jarenlang kwijnende Astilbes laten zich ook weer in volle pracht
zien:
Mijn
liefde gaat vooral uit naar de mooie Astilbe chinensis var. taquetii
“Purpurlanze":
En
de hortensia’s die het woord water (Hydro) al in hun officiële
naam Hydrangea hebben, maken dit jaar een echte groeispurt door met
veel bloemen. Zelfs
mijn twee mooie fluweelhortensia's (Hydrangea aspera “Macrophylla”),
waarvan ik de afgelopen jaren dacht, dat ze het niet zouden halen,
zijn weer royaal gaan bloeien:
Hoewel
er op veel plaatsen helaas sprake was van flinke wateroverlast, is de
grondwaterstand gemiddeld weer goed op peil gekomen. Het heeft veel
planten goed gedaan.