Toen ik half april
één van mijn zeldzame opruimbuien had, ontdekte ik achter onze
vuilcontainers een minstens 20 jaar oude, vergeten stapel haardhout.
Oud, deels vermolmd
hout: ideaal om te gebruiken in een bijzonder permacultuurprojekt:
een Hügelkultur.
Dat wil kortgezegd
zeggen: een sleuf in de grond graven, de aarde aan beide zijden opzij
scheppen, het hout in de sleuf opstapelen tot een aantal decimeters
boven het maaiveld.
Het hout afdekken
met los snoeimateriaal / bladafval, het geheel flink inwateren met de
tuinslang. Daar bovenop een laag compost en dan weer afdekken met de
opzij geschepte grond.
Deze methode had ik
drie jaar eerder met een variant in het klein toegepast in een paar
bakken en teilen ( zie hier voor de uitgebreide uitleg).
De clou is, dat je
een flinke hoeveelheid houtachtig materiaal hebt ingegraven, dat
langzaam zal vergaan, zoals dat ook in een bos gebeurt. Het materiaal
is vochthoudend, werkt als een spons en verteert de komende jaren
langzaam waarbij heel geleidelijk de voedingsstoffen vrijkomen.
Het was Sepp Holzer,
een Oostenrijker, die op arme grond boerde, die als vader van de
Hügelkultur wordt beschouwd. Na een storm in de jaren zestig van de
vorige eeuw sneuvelden in zijn directe omgeving veel bomen. Hij kwam
toen op het idee om van de stammen, takken en het lossere materiaal
grote langwerpige heuvels aan te leggen, die af te dekken met grond
en ze te beplanten.
Met groot succes,
het loont de moeite het project op internet te bekijken.
Hieronder laat ik
stapsgewijze zien, hoe ik te werk ben gegaan.
Een sleuf graven en de uitgegraven grond terzijde leggen, grof, al wat verwerend hout stapelen:
Losser materiaal toevoegen:
Zeer goed inwateren:
Afdekken met compost:
De terzijde gelegde aarde opbrengen, inplanten, inzaaien en liefst mulch aanbrengen:
Het aardige is, dat
je je grondoppervlak twee maal zo groot maakt; grofgezegd krijg je
een gelijkzijdige driehoek met twee opgericht zijden om in te
planten. Als je de heuvel in de richting oost-west aanlegt, krijg je
een noord en een zuidzijde met een zonnige en een schaduwrijke kant.
Dat verruimt de
mogelijkheden van je plantenkeuze.
Ik heb bovenop de
heuvel wat jonge Bulgaarse ui (Nectaroscordum siculum), een brave
hendrik en een aardbei ingeplant. En verder al mijn oudere zaad van
snijsla, snijbiet e.d. als polycultuur uitgeworpen om zo de heuvel zo
snel mogelijk te laten begroeien.
Dit was tot nu toe
niet succesvol, (zie de recente eerste foto) het heeft de laatste maand in zuid-oost Friesland
nauwelijks een millimeter geregend.
Mijn ervaring met de Hügelkultur-bakken, die ik in het voorjaar van 2015 inrichtte, zijn
positief.
Niet alles wil daar
goed groeien, ze staan op een schaduwrijke plek. Ook zal de
schimmeldominante grond, die door het verterende hout ontstaat,
bepaalde planten niet doen aanslaan. Daar wees Cin van Le fabuleux jardin mij destijds al op, ze stuurde daarover deze link.
Maar de vochthuishouding
is heel goed, ik hoef ze nauwelijks te besproeien.
Ik heb de heuvel nog
niet afgedekt met een mulchlaag. Ik was bang dat de kleine zaadjes
dan helemaal niet zouden opkomen. Wellicht is het beter, dat wel te
doen als het zaad tóch niet wil opkomen, gezien de aanhoudende
droogte. Dan zou ik vóórgekweekte planten tussen de mulch kunnen
zetten.
Ik hoop over niet al
te lange tijd een goed begroeide heuvel te laten zien.
