Wat hier bloeit in de laatste week van april.

In de derde week van april was de temperatuur een aantal dagen uitgesproken zomers, waardoor er een explosie van groen te zien was in de natuur. Alles botte zo ongeveer tegelijk uit in een aantal dagen tijd. Ons krentenboompje aan de oostkant van het huis was op een dag ineens wit van de bloesem, de volgende dag verscheen het blad en een dag daarna vielen de bloesems alweer. Er waren dan ook middagtemperaturen van boven de 25 graden. Dat hebben we nog nooit gezien. Ook sommige tulpen stonden ineens volop in bloei en waren een paar dagen al weer verwelkt.

Het was niet bij te houden, veel was me te snel af om op de foto te zetten.

De afgelopen week waren de temperaturen weer betrekkelijk normaal en nu worden we geplaagd door felle buien, regen en een koude wind met een temperatuur van niet meer dan 11 graden.

De afgelopen week heb ik de mooiste bloeiende planten in de tuin toch maar op de foto gezet. De tuin vertoont nu elke week een heel ander gezicht, we krijgen vanaf nu het bloesemfeest van mei.

Altijd weer valt me in deze tijd van het jaar de variëteit in groene kleuren op: toen we dit weekend, op weg naar het midden van het land, langs de de bosranden van de Veluwe reden, zagen we een veelheid van schitterende groennuances!

Aan de zuidkant van ons huis wordt de in 2015 geplante Malus evereste, een rijkbloeiende sierappel met mooie, kleine rode appeltjes in de herfst, steeds mooier. Hij bloeit dit jaar overdadig. Zo zien we hem vanuit ons kamerraam. En op de eerste foto van de blog zie je hoe mooi de bloesem is.

Aan de westkant van het huis heb ik vorig najaar een aantal botanische tulpjes in de bakken voor het raam van de serre gezet, charmante Clusiana soortjes. Ze krijgen in deze bakken voldoende zon.

Aan de kant van het terras is een klein veldje bosanemoontjes, het breidt zich gelukkig uit. Ik vind dit zó bij het voorjaar horen.

In het lage westelijke deel van de tuin, naast de Metasequoia, bloeit de hondstand – Erythronium “Pagoda” – een sterke soort met zachtgele, schitterend gevormde bloemen. Ik heb de bollen ook in mijn vorig jaar aangelegde bessenbosje geplant.

In de vijver breidt de dotter zich steeds meer uit, zo vrolijk!

Aan de noordkant van het huis heb ik een veldje daslook, dat ook steeds wat groter wordt. Het blad is eetbaar, maar om de een of andere reden kom ik er niet zo toe het te plukken: het is zo mooi.

Leuk is het lenteklokje, een bolgewasje, dat een steeds grotere pol vormt. Het lijkt een beetje op een groot uitgevallen sneeuwklok, maar het bloeit veel later en is een heel andere plant (Leucojum aestivum).

Eind volgende week zou het weer warmer worden. Er zal weer veel in bloei komen: we kijken de bloesem haast uit de knoppen.