Al jaren ben ik gefascineerd door de kleur rood, maar dan het diepste, roodste rood.
Geen zweem van paars, niet neigend naar oranje; vooral niet te licht - dan liever nog iets te donker.
Het ultieme, diepste rood dus.
De afgelopen week zag ik dit rood toen het zonlicht door een groepje van mijn mooiste Persicaria’s scheen ( het gaat hier om een variëteit van de Persicaria amplexicaulis, hoogstwaarschijnlijk de “J.S. Calor”)
Het vreemde is dat ik maar heel weinig rode bloemen in mijn tuin verdraag.
Het meest wordt het diepe rood in het voorjaar nog benaderd door een camellia
en in de zomer door een crocosmia.
Eigenlijk vind ik de rode camelia in het voorjaar al té, ik zie liever de roomwitte variëteit.
Tussen het groen mag bij mij het rood slechts een bescheiden accent geven, net zoals geel en helderblauw.
Alle persicaria’s hebben dat terughoudende: zelfs in een grote hoeveelheid blijft de kleur van de bloeiwijzen bescheiden. Ik hou van deze planten.
Rood is opwekkend, activerend en vitaliserend. Het vrolijkt ons op en dat hebben we nodig in dit jaargetijde en zeker in coronatijd.
De rode (en gele) herfstkleuren vind ik prachtig, maar ik beleef het zien ervan niet als opwekkend.
Een zachte melancholie komt over mij, een lichte treurnis over het verlies van de zomer en de komst van de wintertijd.
In 2014 maakte ik een aantal vrij grote rode schilderijen met de bedoeling om het diepste rode rood te benaderen. Ik raakte toen zeer geïnspireerd door een bezoek aan de tentoonstelling van schilderijen van Rothko in het Gemeentemuseum van Den Haag, misschien wel de mooiste tentoonstelling die ik ooit heb gezien.
Ik wilde het rood opbouwen met transparante roodtinten, zoals de zon transparantie geeft aan een bloem in het tegenlicht van de late namiddag.
De serie rode schilderijen:
Ik denk erover om in deze voor ons toch prikkelarme “gedeeltelijke lockdown” weken – hoe lang gaat deze ellende nog duren – mijzelf te vitaliseren door het mooiste schilderij van die serie nu eindelijk eens boven de bank te hangen.
Waarbij het natuurlijk niet de bedoeling is dat ik dan compleet OVERprikkeld raak door dat overweldigende rood...
De Persicaria zal binnenkort na de eerste nachtvorsten zeker geheel down gaan.
