Zwammen en bloesem.

Het grauwe, donkere weer van de afgelopen dagen lokte niet bepaald uit tot verkenningen in de tuin. Desondanks deed ik de ronde met mijn fototoestel.

Het meest interessante vond ik op de oude dode stam van de roodbladige sierkers. De daarop aanwezig boomgaard vuurzwam (Phellinus tuberculosis), die de oorzaak was van de dood van de boom, had zich uitgebreid. Een ander beeld dan twee jaar geleden: 

Hoe boeiend is het toch om dood hout te laten staan en het verval te observeren.

Aan de noordkant van de stam waren elfenbankjes (Trametes versicolor) ontstaan: (zie ook op de allereerste foto van onderaf genomen)

Even verderop op de takkenril zag ik een minder feeërieke substantie op een dode tak. Het leek meer op een product van de duivel. Na wat googlen bleek het de zwarte trilzwam (Exidia plana nigricans) te zijn, in het Engels “Witches’ butter” genoemd en in Noorwegen trollenboter.

Het sombere, donkere weer leek wel wat met mij op de loop te zijn.

Kennelijk was ik aan de vrolijker aandoende bloemekes voorbij gegaan:

een dapper doorbloeiend muurleeuwenbekje:

een bepaald voortijdige kamperfoelie:

de winterjasmijn

en de hele winter doorbloeiende en heerlijk geurende Viburnum Bodnantense ‘Dawn’

Een drietal mooie zwammen.

Dit overwegend grauwe, kille weer heeft niet echt mijn voorkeur, maar een rondje tuin hoort er toch iedere dag wel bij.

Het leuke is, dat goed speuren op alle plekjes toch altijd wel wat moois oplevert.

Deze keer zag ik een drietal mooie zwammen.

Onze oude roodbladige sierkers moest twee jaar moest worden afgezaagd omdat hij er slecht aan toe was én aangetast door een korstzwam, de boomgaard vuurzwam (Phellinus tuberculosis):

Op de restanten van de boom is de zwam nog aanwezig en de foto, die ik ervan maakte, toont prachtige structuren.

Het is leuk om de foto te vergelijken met de opnames, die ik ruim twee jaar geleden van deze zwam maakte. Ik vertel daar nog iets meer over deze zwam.

Op een ander dood stammetje van dezelfde sierkers zag ik nog een prachtige, paarse zwam: de paarse korstzwam, (Chondrostereum purpureum). Een schitterend exemplaar, (zie ook de eerste foto) waar vruchtboomkwekers ook al niet zo blij mee zullen zijn, omdat ze vruchtbomen kunnen aantasten.

En tussen de heg van haagbeuken zat een dood stammetje van diezelfde haagbeuk bezaaid met kleine witte zwammetjes, het leken wel schelpjes: het witte oorzwammetje (Crepidotus variabilis:

Vanaf de onderzijde bekeken zijn ze buitengewoon fijnzinnig opgebouwd.

Zwammen en zwammetjes in je eigen tuin.

Het loont de moeite om ook de eigen tuin eens nauwkeurig te inspecteren op allerlei zwammen en zwammetjes. Vooral op wat verwaarloosde plekjes achter in de tuin, maar ook op plekken waar je meestal zo aan voorbij loopt. Met een goede foto van je ontdekkingen kun je met behulp van Google afbeeldingen, paddenstoelensites en goed kijken, checken en geduldig nog eens checken een eind komen in het determineren. Je kunt nog voor aardige verrassingen komen te staan ;-)

Mijn speurtocht was niet alleen gericht op de echte klassieke paddenstoelen maar ook op kleinere zwammetjes, waar je meestal aan voorbijgaat.

boomgaardvuurzwam (Phellinus tuberculosus)

De eerste foto en die hierboven  betreft een korstzwam genaamd boomgaardvuurzwam (Phellinus tuberculosus) , die voorkomt op een roodbladige sierkers achterin de tuin. Het schijnt een sluipmoordenaar te zijn, die uiteindelijk het hout verzwakt. Toch staat deze zwam op Rode Lijst (Kwetsbaar) en schijnt vrij zeldzaam te zijn. De hovenier, met wie ik de ronde deed door de tuin, raadde ons aan de boom, die al veel dood hout heeft, te kappen, aangezien hij steeds minder stormbestendig zal zijn.

Op de combinatiefoto zie je hoe de zwam begint, als een lange, nog platte korst op de stam van de boom. Later worden het dikke korsten met gelaagde randen, toch heel mooi en subtiel van kleur.

Op de grond achter het compostvat staat een mooi groepje slanke trechterzwammen (Clitocybe gibba) :

slanke trechterzwammen (Clitocybe gibba)

Op een dood stukje hout in de takkenwal vond ik tot mijn genoegen geweizwammetjes (Xylaria hypoxylon):

geweizwammetjes (Xylaria hypoxylon)

En op een oud, achtergelaten eikenhouten paaltje de donzige korstzwam (Cylindrobasidium laeve), toch ook heel apart om te zien:

donzige korstzwam (Cylindrobasidium laeve)

Met een beetje speuren zal iedereen in een stapel oude takken jaarrond wel de lichtroze, speldenknopgrote stipjes kunnen zien van het gewone meniezwammetje (Nectria cinnabarina) . In de herfst zie je ook wat grotere, donkerrode wratjes verschijnen, waarin de sporenzakjes zitten:

gewoon meniezwammetje (Nectria cinnabarina)

Ook kwam ik een tak tegen met de mooie roestbruine kogelzwam (Hypoxylon fragiforme), die kleine bolletjes maakt zo groot als een erwt: 

roestbruine kogelzwam (Hypoxylon fragiforme)

Een grote verrassing op onze oprit, vlak bij de schutting, was een bekerzwammetje. Waarschijnlijk de wasgele bekerzwam (Peziza cerea). Tussen de stenen in: ik dacht eerst dat het een bruin blaadje was, maar bij nadere inspectie zag ik dit bijzonder charmante zwammetje. Rechtsonder een jong exemplaar en links al wat oudere. Het schijnt nog vrij zeldzaam te zijn ook:

wasgele bekerzwam (Peziza cerea)

Tot slot eindig ik dit gezwam met de veel voorkomende gewone zwavelkop (Hypholoma fasciculare), altijd weer leuk om te zien. Hier op een van onze oude bielzen:

gewone zwavelkop (Hypholoma fasciculare)