Omgewaaide bomen, helaas!

Laat in de stormachtige avond van donderdag 9 augustus hoorde ik een flinke krak in de tuin gevolgd door een glijdend geluid. Ik sprong uit bed en zag niets verontrustends in de donkere tuin, maar vroeg me wel af of ik altijd al de lantaarns in de straat achter ons zo goed kon zien.

Een inspectietocht door de tuin de volgende ochtend leverde twee verrassingen op.

Aan onze zuidwestelijke grens bleek één van de stammen van de hoog opgegroeide driestammige vederesdoorn laag bij de grond afgeknapt. De zwaar bebladerde stam lag gedeeltelijk op het dak van onze schuur, onze pergola en over de sloot heen op de schutting van de overbuurman.

Aan de noordwestkant in de hoek bij de grens bleek een deel van onze eveneens driestammige hoge lijsterbes bij de basis geknapt. Deze lag scheef tegen de conifeer geleund. De overige twee stammen helden over in de richting van het huis van de zijburen.

Hier paste een telefoontje naar onze hovenier. Die beloofde de maandag erna meteen te komen.

En zo stonden maandagmorgen 13 augustus vroeg twee van zijn mannen voor de deur, die de zaak uitgebreid bekeken. De overgebleven stammen van de vederesdoorn bleken instabiel geworden na het omvallen van de eerste stam. De twee overhellende stammen van de lijsterbes vormden duidelijk een gevaar voor de buren. Het was duidelijk, de zware hakselaarmachine moest gehaald worden en men was twee en halve dag bezig om zes hoge stammen te verwijderen en onderliggende schade aan struiken en geboomte bij te werken.

Gelukkig bleek de dak van de schuur slechts één gebroken pan te hebben, die we uit voorraad konden aanvullen. 

De schutting van de buurman had geen schade opgelopen. Onze pergola wiebelde wél aan een kant, zodat daar een steun werd aangebracht.

Een deel van de schade zal waarschijnlijk door de opstalverzekering worden gedekt.

Maar wat jammer: de genoemde bomen zorgden ervoor dat we visueel volledig vrij zaten ten opzichte van de buitenwereld. Inderdaad kan ik vanuit de eerste verdieping de buurhuizen en straten weer zien achter het huis. 

Oude situatie:

Nieuwe situatie:

  

De vederesdoorn was wel geen schoonheid als boom, maar had wel een hoog en dicht bladerdak.

Oude situatie (vanuit raam):

Nieuwe situatie, (je ziet ook goed hoe de Metasequoia geleden heeft onder de droogte):

Op de lijsterbes was ik erg gesteld. In het voorjaar een zee van witte bloesem en in de zomer rood van de bessen. Hij stond nu ook prachtig vol in de bessen, ik vind in de tuin overal de restanten.

Mijn buurvrouw verwenste de lijsterbes al jaren: de bloesem en de bessen vielen in haar tuin en dat was vies. Ze was opgetogen dat de boom moest wijken.

Hier wordt de lijsterbes geveld:

Ik heb nu alleen nog maar een paar bonsai-achtige lijsterbessen in pot.

Het heeft even geduurd voordat ik mentaal in staat was hiervan verslag uit te brengen. Elke boom minder in de tuin vind ik een verlies. Er worden al zo veel bomen gekapt in onze omgeving, en dat is niet uit noodzaak. Ik heb hier écht een kleine vogelenclave en dat komt omdat hier veel dichte struwelen zijn / waren.

We zullen bekijken hoe we weer wat struweel kunnen doen groeien op de vrijgevallen kale plekken. Struweel dat niet zo enorm hoog opgroeit, vanwege de gevoeligheid voor de westerstormen en de gevoeligheid van de buurvrouw.

Gelukkig valt de zichtdichtheid mee, als je in de tuin bent. 

Oude situatie vanuit de tuin:

Nu vanuit de tuin:

Het had veel erger gekund.

Het went en ik ben al weer bezig met de plantenkeuze.

Ook is de bollencatalogus weer in huis: niets leuker dan weer vooruit te denken.