zaterdag 27 mei 2017

Een innemend grasje: knikkend parelgras.


Al gedurende een paar weken is in onze tuin het knikkend parelgras ( Melica nutans) een innemende verschijning in de dubbele zin van het woord.
Het is een schitterend grasje, de bloeiwijze is als pareltjes, die lijken te sidderen bij een beetje wind.




De bloeiende stengeltjes maken een bijzonder sierlijk, buigend gebaar. Het grasje combineert in onze tuin erg mooi met de cypreswolfsmelk ( Euphorbia cyparissias), ik heb deze combinatie niet zelf bedacht: het is zo gekomen.


Tot vorig jaar wiedde ik zowel het parelgras als de uitlopers van de wolfsmelk op deze plek weg; beide planten kunnen zich flink uitbreiden met ondergrondse uitlopers. Maar het werd duidelijk dat de cypreswolfsmelk én het grasje vonden dat ze op dit plekje thuishoorden. En tot mijn verrassing heb ik dit jaar een topcombinatie.



Ook op andere plaatsen in de tuin heeft het knikkend parelgras zich uitgezaaid, óók op plaatsen waar ik dat nu niet zo waarderen kan. De wolfsmelk kent hier toch veel meer zijn plaats.

En dat is dan het enige nadeel van dit gras: het heeft woekerneigingen, het neemt met graagte delen tuin in, het is hier op een aantal plaatsen té innemend.
Dat gaat via uitzaai en via ondergrondse uitlopertjes.

Het is met meer planten zo: in hun massaliteit schuilt een grote esthetische waarde, daarnaast kan de massaliteit ook probleempjes geven. En dat zijn dan slechts problemen voor de tuinier, want die zal dan willen gaan wieden. En wieden is werken en de echte liefhebber van een wildere tuin beperkt dit soort arbeid tot het uiterste.

Ten aanzien van dit aardige grasje ben ik dus duidelijk ambivalent.
Met de sierlijk over de paadjes overhangende aartjes roept het bij mij bovendien nog een ongewenste fantasie op: op elke halmpje zit een teekje op mij te wachten. 
Dit is geen onzin, want ik heb gisteren al weer het vierde teekje van dit seizoen uit mijn vel moeten plukken. En waar houden deze beestjes zich w.s. voornamelijk op? Op de grashalmpjes. 
Dus pak ik regelmatig de heggenschaar om de paadjes van overhangende grasjes en andere uitlopers te ontdoen.

Tja. Er is voor de ontmoedigde liefhebber wellicht een alternatief. Kwekers bieden het neefje van dit grasje aan: het inheemse eenbloemige parelgras, de Melica uniflora. Dit gras vormt meer pollen en de parelachtige bloeiwijze is veel bescheidener:


Hier beneden:  een grashalm van het knikkend parelgras (boven) en daaronder die van het eenbloemig parelgras: 


Knikkend parelgras: 


Eenbloemig parelgras:


De eenbloemige is dus een wat stijver gras en de mooie sierlijke buiging van de aren ontbreekt. Dit gras zaait zich hier niet uit en er zijn geen uitlopers.

Dan kies ik tóch liever voor de stoutere neefje, de schitterend bloeiende knikkende “nutans”, die zo bijzonder mooi het avondlicht kan vangen.




22 opmerkingen:

  1. Ha Zem, nou dat is veel onthouden, ik heb weer heel wat geleerd van dit bericht. Wel mooi en goed onderbouwd. prima foto reportage.
    Groet Kees.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je, Kees. Het fotografeert allemaal een stuk leuker in de lente!

      Verwijderen
  2. Ja. Dat is een prachtig grasje Zem! En wat kan je er boeiend over vertellen! Ik begrijp ook je dubbele gevoelens. Lastig hoor, maar de keuze heb je al gemaakt. En teken oplopen is misschien nog wel het allervervelendst. Nu ik niet meer in het bos woon heb ik nog geen tekenbeet gehad dit jaar. Anders zat ik ook gemiddeld op vijf tekenbeten.
    Groet Hannah

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, Hannah, die teken blijven een probleem.
      Fijn, dat jij in een rustiger omgeving woont, wat dit betreft.
      Een afdoende oplossing om teken te weren heb ik nog steeds niet.

      Verwijderen
  3. Begon te lezen..en dacht meteen...die wil ik ook, dat grasje...en inderdaad, wat een pracht van een combi samen met de wolfsmelk..
    En ik lees verder, en toen kreeg ik toch al wat bedenkingen...mijn man zou het grasje direct uitroeien..uitlopers en dan ook nog eens zaaien... da's te veel van het goede :)
    En lees nog verder...en nu blijkt dat ik de 'stijve' vorm al eens in de tuin gehad heb....die zaaide zich wel uit.. maar niet echt veel, maar is intussen verdwenen...was weer een leuke post...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jammer, dat zo'n leuke plant dan toch ook weer zijn nadelen heeft.
      Zo is het vaker in het leven met iets leuks ;-)

      Verwijderen
  4. Niet alleen teken, maar ook mineermotten voelen zich thuis op Melica nutans. Gelukkig is de impact daarvan visueel niet erg groot.
    Wat er ook van zij: prachtige grassoort.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Menck, ik heb ze nog niet eerder aangetroffen op dit gras. Misschien heb ik te veel van dit gras of kijk ik niet goed.
      Ik ga er wel extra op letten, want dat wil ik dan natuurlijk wel weten!

      Verwijderen
  5. Goedemorgen lieve Zem,
    Wat een prachtig grasje is dat parelgras. En het is mooi hoe dit gras zelf zorgt voor een prachtige combinatie met de euphorbia. Ik wied nog maar een keer per jaar en dit is aan het begin van het tuinseizoen. Gek genoeg lijkt het of de tuinplanten het veel beter gaan doen. En de insecten zijn er ook dol op. Krijgen we vandaag wat regen? Ik hoop het. Maar dan geen zware donderbuien maar een lekker mals regentje (lol).
    Heerlijke dag gewenst Zem
    Hartelijke groetjes Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat ik nog vergeten ben te zeggen Zem is het volgende. Ik ging vanmorgen vroeg een heerlijk eind uit met mijn hondje en zag hoe mooi bepaalde delen van het openbaar groen zijn nu niet alles meer tot de grond toe wordt afgemaaid. Zoveel soorten grassen en wilde bloemen krijgen nu kans om zich te tonen. Prachtig.
      Nogmaals een fijne dag gewenst.

      Verwijderen
    2. Hoi Marijke, ik vind je ervaringen met de natuurlijke manier van tuinieren in jouw tuin heel boeiend om te lezen. Je moet ook wel enige lef hebben om een aantasting van luizen, rupsen enz. te laten uitwoeden.
      Eigenlijk is het ook heel spannend om te zien wat er dan gebeurt, en vooral: dat de natuur het zelf kan oplossen in een tuin, die je meer met rust laat. Hier heb ik geregeld wat stoute rupsjes: maar ja, dat worden weer vlinders.
      En dat de gemeentes meer doen aan wilde bermen is wel heel bemoedigend.

      Verwijderen
  6. Wat interessant Zem, ik heb eens een parelgras gekregen van een franse tuinvrouw. Dit is het een bloemige parelgras zoals uit jouw verhaal blijkt. Ik heb ook veel plezier van dit gras, combineert zo gemakkelijk met tulpen. Een stijve neef, maar wel gemakkelijk in onderhoud! Groetjes Hetty

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi gezegd, Hetty: "een stijve neef, maar gemakkelijk in onderhoud" :-)

      Verwijderen
  7. Leuk grasje inderdaad. Heb ik niet in mijn tuin. Hier is het de hangende zegge die zich overal uitzaait.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vorig jaar heb ik hier twee grote hangende zegges uitgespit. Wát werden ze groot en wát namen ze veel plaats in. Wat later in het seizoen vond ik ze niet meer zo mooi als in het begin van de bloei. Zaailingen vind ik nog her en der.

      Verwijderen
  8. Mooi zeg! En mooi uitgedrukt, die ambivalentie met massiviteit; herkenbaar!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een tuin dient voor ons geluk, niet om onszelf in af te beulen: behalve wanneer dát iemand gelukkig maakt ;-)

      Verwijderen
  9. Hoi Zem,
    weer wat geleerd dus. Dit gras kom ik ook wel tegen maar ik wist niet dat deze de naam parelgras droeg. Zoals ik hem bij jou zie ben ik hem niet eerder tegengekomen want bij jou zijn het inderdaad net pareltjes, Wat een ontzettend mooi grasje zeg!!! Ook de combi met dat cypreswolfsmelk is een hele mooie. Prachtig gezicht zo en ik heb weer wat geleerd.
    Heel fijn weekend,.
    Hartelijke groet, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Als je het knikkend parelgras in de vrije natuur zou tegenkomen, moet het een ontsnapt exemplaar zijn uit tuinen. De mooie "pareltjes" verkleuren door de warmte nu snel naar lichtokerkleurig, maar ze blijven nog heel lang op de plant.
    Hartelijke groeten, Zem.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Mooi die combinaties die spontaan ontstaan! Ik was op zoek naar ervaringen met Euphorbia en mooie combinaties. Ik zie dat er nog meer Euphorbia op je blog staat dus ga even neuzen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Mooi he dat sommige planten en struiken je zo kunnen verrassen. Dat de parelglas en wolfsmelk gewoon stug doorkomen. Wat een 'pareltje'is je tuin zo te zien. Kijk je wel uit met die teken? Doe je dit allemaal zelf onderhouden? Ik hou ook enorm van tuinieren, maar wij hebben toch iemand in dienst voor ons tuinonderhoud. Wij hebben z'n 240 m3 als tuin dus dat is echt niet te doen als je ook nog werkt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuk dat je op deze post reageerde, Anja.
      Een wat wildere tuin, waarbij de bodem overdekt is met planten en waar een soort evenwicht is ontstaan, geeft weinig onderhoud.
      Wij hebben zo'n drie keer zoveel tuin als jullie, maar we hebben de hovenier alleen voor het zwaardere snoeiwerk, zo eens in de twee jaar. En verder kijk en loop ik meer in de tuin dan dat ik werk ;-)

      Verwijderen