zondag 17 maart 2019

Stevige wind en oude bomen: daar gaat verdriet van komen.



De extreme droogte van de vorige zomer heeft iets met de wortels van de wel 15 meter hoge coniferen in onze tuin gedaan. De sloot viel droog, het veenpakket droogde uit en klonk wat in, kennelijk hadden de met vocht verwende wortels toch moeite om een stevige grip op de grond te houden.

De laatste twee weken werden gekenmerkt door flinke regens en stormachtig weer met harde windstoten.
Op zaterdag 9 maart constateerde onze dochter, tijdens een rondje door de tuin, dat de grond naast de hoogste coniferen zichtbaar omhoog ging op het ritme van de windstoten. Bij nadere inspectie zagen we hetzelfde naast de grootste coniferengroep.
Onze snel geraadpleegde hovenier vond de situatie ook zorgelijk en adviseerde alle coniferen, in totaal 14 stammen, windvangers waarvan de kruinen een sterke samenhang hadden, te laten omzagen. Een enkeling handhaven was niet aan te raden vanwege deze windvang.

Nu gaf deze groep coniferen ( Chamaecyparis lawsoniana) onze tuin aan de lange westzijde onze privacy, nog meer dan de loofbomen, die in augustus al omvielen door de storm.
Het gaf de tuin het aanzien van de bosrand met hoge bomen.


Vanaf het moment, dat we in dit huis kwamen wonen, nu 23 jaar geleden, vond ik deze hoge coniferen daarom één van de grote charmes van deze tuin.
We moesten dus wel even iets verwerken.


Afgelopen donderdag en vrijdag zijn de bomen gekapt. 


De leeftijd bleek, na telling van de jaarringen, 35 jaar te zijn.
Een compleet jaararchief, dat iets zegt over goede en slechte jaren qua water en voedingsstoffen: 




Wat een desolaat gezicht, we kijken nu uit op de huizen van de straat achter ons:


Een tuin suggereert voor mij een gevoel, een stuk verbeelding. Dit gedeelte benaderde dus een wilde bosrand. Huizen waren niet te zien, alleen groen en lucht:



Na de stormschade van het vorige jaar zagen we dit eerlijk gezegd al wel een beetje aankomen.
Vanaf dat moment was ik al in gedachten bezig met een “plan B”.
Hoe kon je zorgen dat je zo snel mogelijk weer zichtdichtheid kon krijgen?
De enige optie leek me het plaatsen van zo hoog mogelijke betongaasschermen op palen, meteen bekleed met heidematten ( mooie donkerbruine kleur). De klimop en andere klimmers kunnen dan rustig het scherm gaan dichtgroeien, tegen die tijd zullen de heidematten zo ongeveer verteerd zijn.
Onze hovenier heeft meegedacht over dit plan en zal dit binnenkort gaan realiseren.

Het kale stuk tussen de vijver en de schermen kan dan een bosje worden met struiken, die uitermate aantrekkelijk zijn voor insecten en vogels. Een boomhoogte van 15 meter gaan wij niet meer meemaken, ik mik op struikgewas van uiteindelijk zo’n 5 meter hoog.
In de regen stonden we gisterenmorgen al met mijn wensenlijstje al bij kweker Arborealis:

Vuilboom of spork (Frangula alnus, oude naam: Rhamnus frangula)
Krent ( Amelanchier lamarckii)
Amandelwilg (Salix triandra “semperflorens”)

We gingen naar huis met mooie planten, heuphoogte in een flinke pot.
Die staan alvast te wachten tot de schermen zijn aangebracht.

In mijn verbeelding moet ik de oude bosrand loslaten. Ik heb er meer dan 20 jaar van kunnen genieten.
Nu zie ik in mijn verbeelding een jong en wild struikgewas, een kleine oase achter de vijver voor insecten en vogels en wat al niet meer.

23 opmerkingen:

  1. Mijn hart zou ook bloeden moest ik zien hoe het ganse uitzicht van de tuin zo drastisch wordt omgegooid, ook al ben ik geen fan van coniferen.
    De alternatieve plantenkeuze is weldoordacht wegens hun grote groeikracht. Benieuwd naar foto's van na de aanplant.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een aderlating... ik snap het wel dat je daar even flink aan moet wennen.

    Fijn dat je al een plan "b" hebt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor je reactie, Mariimma.
      We moeten erg wennen, maar we hopen op snelle hergroei van de nieuwe aanplant.

      Verwijderen
  3. Jemig, Zem, dat is weer schrikken hier. Jullie tuin heeft het wel heel zwaar te verduren gehad de afgelopen anderhalf jaar.
    Jullie situatie alleen van je weblog kennend, leek het altijd echt alsof je daar ergens buiten een dorp in of tegen het bos aan woont. Nu is pas goed te zien wat er achter die bomen schuil ging. Het is een jammerlijk verlies. Hopelijk heeft de daling van het grondwater geen gevolg voor de fundering van jullie huis.
    Afijn, je kunt je maar beter proberen om er weer het beste van te maken.
    Sterkte en succes daarmee.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je medeleven doet ons goed.
      Onze funderingspalen zijn van beton, niet van hout. Wel merken we een sterkere inklinking van de bodem op.
      We gaan er het beste van maken, Jan.

      Verwijderen
  4. Ik leef met je mee Zem, wij hebben ook al aardig wat bomen verloren.
    Bij ons is het gelukkig minder erg, ons uitzicht blijft prachtig.

    Gr Jan(Wilde een Tuin)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je, Jan.
      De extreme droogte van het vorige jaar heeft veel bomen de das om gedaan.
      We zullen proberen de schade zo goed mogelijk te herstellen, ik zal erover berichten.

      Verwijderen
  5. Ook ik voel met je mee Zem, het hele karakter van je tuin veranderd ingrijpend op die manier, zelfs al heb je vervanging klaar. Ik weet hoe het voelt. In de zes jaar dat we hier wonen zijn al heel wat stammen naar beneden gekomen, door onze eigen handen, door de wind en door de boer die geen overhangende takken duldt op zijn akker. Iedere keer doet het pijn. De wind sloeg de afgelopen weken een gat in ons voedselbos, twee enorme bloeiende gele kornoeljes en een olijfwilg liggen tegen de vlakte en worden deze week geruimd. Ik probeerde het positief te bekijken, de natuur besliste in onze plaats wat aan verjonging toe was, maar het knaagt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Precies, Cin: de natuur beslist voor ons.
      Jij hebt dus ook heel wat bomen verloren de laatste jaren, een boom is soms ook maar een kwetsbaar schepsel. Erg jammer van de kornoeljes en de olijfwilg, ook jij gaat zoeken naar vervanging.
      Wie weet doen zich ook hier weer verrassende ontwikkelingen voor in een nieuwe situatie.

      Verwijderen
  6. Ik kan begrijpen dat je ervan in de put zit. Opeens woon je tussen de huizen in plaats van het bos. Ik hoop dat de bomen zullen aanslaan en de schermen privacy bieden. Echt jammer van de coniferen. Groetjes Hetty

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vandaag zijn ze al bezig met de schermen, we zijn erg benieuwd naar het effect.

      Verwijderen
  7. Goedemorgen Zem,
    Dat zal inderdaad even slikken zijn geweest. Ik weet hoe belangrijk dat groene uitzicht is. Tussen ons tuintje en die van de achterburen licht een groenwal van de gemeente van 15 meter breed. Als de struiken en bomen die er staan weer gaan uitlopen heb ik altijd het gevoel aan de bosrand te wonen. En het is altijd weer even wennen als in de herfst het blad valt en de huizen van de achterburen weer verschijnen. Je hebt gelukkig al struiken klaar staan! Dus dat wordt weer genieten en wie weet hoe snel de struiken weer gegroeid zijn!! Succes met het tuinproject vandaag. Heerlijke dag gewenst het mooie weer komt er weer aan
    Hartelijke groetjes Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hoop dat de gemeente bij jullie de groenwal intact laat, en niet geregeld onderhoudskap gaat plegen.
      Maar ja, je ziet het, ook al is het je eigen groen, er kan toch iets mee gebeuren.
      Gelukkig is het nu het begin van het groeiseizoen, we kunnen dus meteen een nieuwe start maken. Ik houd jullie op de hoogte!

      Verwijderen
  8. Oh nee.... dat moet inderdaad slikken zijn...
    Een gelijkaardig verhaal vertelde mijn moeder: Haar buurman werd tijdens de storm van vorige week zondag gewekt door een spar die op het platte dak boven zijn slaapkamer vieL Gelukkig nauwelijks andere schade. Maar vervolgens kwam wel de beslissing om alle andere sparren te laten rooien. (In dit geval overigens tot vreugde van mijn moeder: zij heeft door een paar enorme taxusbollen echt voldoende privacy aan die oostrand van haar tuin, maar de gigantisch hoge sparren van de buurman houden zelfs in de zomer tot bijna 11 uur de zon uit haar zuidgerichte tuin..)
    Je hebt een fijn alternatief gevonden, en het zal in het begin slikken blijven, maar ik ben ervan overtuigd dat je over een paar jaar heel blij bent met de resultaten van je plan B - zei iemand die niet als Menck niet zo overloopt van enthousiasme voor coniferen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn, dat je er weer bent, AnneTanne!
      Op dit moment voel ik me een vreemde in mijn eigen tuin, maar de jongens van de hovenier doen méér dan hun best en begrijpen precies wat ze moeten doen om de westkant zichtdichter te maken.
      Als ze klaar zijn, kan ik de nieuwe situatie goed bestuderen en dan daarop gaan inspelen.
      Er zijn qua belichting en bezonning wel nieuwe kansen.

      Verwijderen
  9. Ohh wat triest Zem dat dit alle moest verdwijnen ,de natuur is soms onverbiddelijk .Je mooie bosrijke gevoel is dan opeens weg en het uitzicht heel iets minder mooi ,ja dat zal zeker een groot gemis zijn .Je bent een tuinmens in hart en nieren en ik weet zeker dat je er weer iets prachtigs van gaat maken .Succes en sterkte ermee.
    Lieve gr Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het voelt het een verlies van iets heel dierbaars, Elisabeth.
      Als onze (uitstekende) tuinmannen weg zijn, kan ik me de hele tuin weer toe-eigenen en mijn plannen verder uitwerken.
      Gelukkig is het nog vroeg in het voorjaar.

      Verwijderen
  10. Jullie hebben nogal wat te verduren gehad de laatste tijd. Hopelijk is dit het laatste slechte nieuws, dat wens ik jullie van harte!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je, Rob.
      We gaan nu maar volop in de herstelfase. Die blijkt ook weer nieuwe mogelijkheden te geven. Daar bericht ik t.z.t. over

      Verwijderen
  11. Moet eerlijk zeggen dat ik wel mooi vind zo open, maar als je dat niet gewend bent is dat raar en een triest gezicht. Wij hebben ooit ook eens betongaas om onze tuin gezet met klimop. Gewoon losse plantjes. Die schermen zijn met een jaar dicht gegroeid. Het enige nadeel is dat klimop erg woekert en je dus twee keer per jaar goed moet snoeien. Succes met de tuin!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. We rekenen inderdaad maar even op de groeikracht van de klimop!

      Verwijderen
  12. Jammer toch, dat uitzicht zo verliezen. Laten we hopen dat de nieuwe struikjes snel groeien.

    BeantwoordenVerwijderen