De verborgen wildernis in mijn tuin.

"De verborgen wildernis in mijn tuin" wordt mijn nieuwe maandelijkse project.

Maandelijks zal ik foto's laten zien van een stuk tuin, waarbij ik de beleving wil oproepen van een stukje wilde natuur. 

vanaf de grens naar het huis gekeken

Als kind trok de nabijgelegen verwilderde buitenplaats mij al meer dan het keurig aangelegde park bij ons in de buurt. Wildernis, oerbos, nooit betreden en dichtbegroeide kloven: het zijn buitengewoon boeiende plekken voor mij gebleven. Omdat het bezoeken van dit soort plaatsen in de wereld niet meer zo in mijn systeem zit – ik ben eigenlijk een leunstoelreiziger – zoek ik het beleven van “wildernis” dichtbij. Vooral buiten in onze tuin en zelfs in huis.

Ik ben een groot liefhebber van de z.g. wilde tuin. Mijn belangrijkste inspiratiebronnen zijn: Louis le Roy, zo ongeveer de eerste, die in de jaren zestig van de vorige eeuw natuurlijke principes in het tuinieren introduceerde. En Henk Gerritsen, overleden in 2008, die in zijn tuinvisie heel dicht bij de natuur bleef. Zijn Prionatuinen zijn nog steeds te bezoeken.
Qua vormgeving, esthetiek en plantenkeuze leerde ik veel van de opvattingen van Ton ter Linden en Piet Oudolf.
In onze tuin van ongeveer 600 m2 groot hanteer ik al haast 19 jaar wel degelijk principes van structuur en schoonheid. Maar op veel plaatsen mag de tuin zijn eigen gang gaan, ik betreed en verstoor de grond zo weinig mogelijk, tolereer veel spontane zaailingen en andere plantaardige en dierlijke ontwikkelingen. Maar ik blijf wel de baas en houd de regie en stuur zo nodig bij volgens mijn eigen tuinopvatting.

iets verder, halverwege de sloot loopt de grens van de tuin

Daarbij probeer ik bepaalde stukjes in de tuin zoveel mogelijk te laten lijken op een stukje wilde natuur: een bosrandje of een wild grassen- en kruidenrandje langs terrassen, zoals je ze in de zuidelijke helft van Frankrijk wel ziet. Maar ik ga dat niet geforceerd inrichten en bijsturen, het moet zichzelf binnen de natuurlijke gegevenheden van mijn ecosysteempje gemakkelijk kunnen handhaven.
Daardoor ben ik ook een luie tuinier. Er komt trouwens niet veel "onkruid" meer voor, zo nu en dan wat ongewenst kruid / zaailingen wegtrekken is al voldoende.
Mijn hoofdbezigheid in de tuin bestaat uit: kijken, mij verwonderen en genieten.
Dit project is dus ook het spelen met een droom, het creëren van een illusie, door vanuit een bepaalde blik foto's te maken en die dan maandelijks op deze blog te zetten.