Om een aantal variëteiten van de
Persicaria kan ik gewoon niet heen als ik mijn favoriete plant van de
maanden augustus / september moet kiezen. Het zijn sterke
bladplanten, die met mooie verticale aren langdurig bloeien, met wat
geluk tot diep in oktober.
De planten houden van een wat vochtige
grond, ze verdragen dan heel wat zon. Ze gedijen ook in halfschaduw.
De meeste soorten breiden zich op een rustige manier uit, en dat is
alleen maar plezierig.
De plant heeft een natuurlijke
uitstraling, domineert niet en laat zich goed combineren met
siergrassen, scharnierbloem en laatbloeiende Sanguisorba-soorten.
De gewone rode vorm, de Persicaria
amplexicaulis, wordt al jaren toegepast. Ze staan bij mij achter de
vijver en bloeien van augustus tot de eerste nachtvorsten.
 |
| Persicaria amplexicaulis |
Inmiddels zijn er veel variëteiten van
de amplexicaulis gekweekt, roder, minder rood en zelfs lichtrose, erg
mooi. Zie allereerste foto: Persicaria amplexic. "Pink Mist" 120 cm hoog.
In detail:
 |
| Persicaria amplexic. "Pink Mist" |
Soms vermeldt de kweker dat een soort stevig is en nauwelijks
uit elkaar valt ( bijv. de Persicaria ampl. "Fascination",
die zalmroze is en 140 cm hoog).
 |
| Persicaria ampl. "Fascination" |
Het is nú de tijd om bij een goede
kweker te zoeken naar variëteiten, die in je tuin passen. Zo was ik
vorig jaar bij de Hessenhof in Ede.
Veel interessante soorten zijn gekweekt
door de Belgische kweker Chris Ghyselen.
Er zijn ook een aantal Persicaria's die
vooral opvallen door het mooie, bonte blad.
Zo heb ik de Persicaria microcephalia
'Silver Brown' aangeschaft. De bloei stelt niet veel voor: kleine,
witte bloemetjes. Je neemt ze voor het blad.
 |
| Persicaria microc. 'Silver Brown' met bloempjes, rechts Houttuynia cordata |
De eveneens mooie, bonte Persicaria
virginiana hieronder wordt vrij snel een flinke plant, kniehoog. Het is een van
de laatstbloeiende planten in de tuin: eind september, oktober
verschijnen ijle, smalle, rode aren.
 |
| Persicaria virginiana |
Schrik niet als je hoort, dat de
planten tot de duizendknoopfamilie (Polygonaceae) behoren.
(Men heeft de laatste jaren trouwens
flink in de naamgeving van dit geslacht geschoven, zie hier.
De sterk woekerende Japanse
duizendknoop, ( Polygonum cuspidatum) die wel voor
bloemschikkersdoeleinden werd gebruikt, moet je nooit in
je tuin aanplanten!
 |
| Japanse duizendknoop, ( Polygonum cuspidatum) |
Hij wordt gerekend
tot de 100 meest invasieve soorten ter wereld.
Je krijgt deze
plant gewoon nooit meer uit je tuin: men neemt nu proeven of een
kudde varkens het spul kunnen wegvreten :-)
Hierboven de
planten die ik eind april 2012 fotografeerde in een vakantiepark. Ik
had te doen met de tuinman aldaar...
Ik vind dit ook bijzonder mooie planten. Hier staat een witte en een rood-roze variant.
BeantwoordenVerwijderenDie witte variant was ik nog niet tegengekomen. Gaat op mijn wensenlijstje ;-)
VerwijderenPrachtige post...en wat heb jij een mooie collectie van deze mooie en dankbare planten....ik heb maar 2 soorten;)
BeantwoordenVerwijderenDe gewone rode en de virginiana hier doen ze het toch ook wel goed op een droger plekje...gelukkig, als dit niet zo zou zijn, dan kon ik ze wel 'vergeten'
Mooi te horen, dat ze ook tegen drogere condities bestand zijn.
VerwijderenWat een mooie plant, Zem, en wat een prachtige variaties!
BeantwoordenVerwijderenZe passen mooi in je tuin!
En wat is het dan ook mooi dat je zolang mogelijk in het seizoen mooie bloeiende planten hebt.
Veel plezier in je tuin!
Lieve groet,
Gerry
Dat is zo leuk: ook heel laat in het seizoen nog bloeiende planten!
VerwijderenPrachtige planten. Hier staat 'Fat Domino', één van die hybriden van Ghyselen, te schitteren. Maar doen die andere soorten ook duidelijk in jouw tuin
BeantwoordenVerwijderenDie "Fats domino" lijkt een prachtige donkerrode soort te zijn!
VerwijderenWaardevolle planten voor de tuin. Hier staat ook al jaren de Persicaria amplexicaule 'Firetail' en ook een Persicaria virginiana met dat wonderschone blad. Wat betreft die Polygonum cuspidatum, die heb ik gelukkig niet, maar wel de Polygonum polymorphum die er volgens mij niet veel voor onder doet, wat een groeikracht. Meestal laat ik de skeletten voor het wintersilhouet staan, maar dit keer heb ik hem rigoureus afgeknipt, met het slechte weer was hij helemaal uit elkaar gevallen. En ik ga ook nog proberen er minstens de helft van uit te spitten.
BeantwoordenVerwijderenDe polymorphum vind ik prachtig, maar je moet er een echt grote tuin voor hebben. Hij mag dan een enorme groeikracht hebben, maar hij woekert toch niet? Zo zeggen de kwekers het tenminste. Sterkte met uitspitten! Ik vraag dat meestal aan een sterke jongeman ;-)
VerwijderenDe cuspidatum verspreidt zich met krachtige ondergrondse uitlopers, een ramp.
Ook Persicaria virginiana komt er bij ons nooit meer in; van een invasieve plant gesproken! Wel jammer, want ik vind het een schoonheid.
BeantwoordenVerwijderenVan de virginiana had ik al gemerkt dat hij zich (nu nog op bescheiden schaal) uitzaait.
VerwijderenIk zal hem in de gaten houden, Menck!
Terecht een topper, ik heb er 3 maar wel allemaal lage soorten.
BeantwoordenVerwijderenWelke dat zijn, zie ik wel eens op je blog ;-)
VerwijderenErge leuke bloemen en echt super dat deze ook nog zolang bloeien in je tuin. Zo blijf je ook mooi wat kleur houden. Ik vind de bonte bladeren van foto 6 en 7 echt ontzettend mooi. Ik ben gek op groen en deze bladeren zijn dan ook erg leuk.
BeantwoordenVerwijderenEn ook vet heftig als ik lees over de Japanse duizendknoop. Maar goed dat ik die niet in mijn bescheiden tuintje heb maar ik vind het wel erg leuk om te weten :-)
Hartelijke groeten,
Helma
Helma, planten, die bloeien tot de eerste nachtvorst zijn echt een aanwinst in de tuin.
Verwijderen