Hoewel ik in alle
opzichten voor zo natuurlijk mogelijk tuinieren ben, heb ik ook een
afwijking.
Al een jaar of
dertig verzorg ik een aantal kleine bomen in pot, ofwel bonsai’s.
In de jaren ‘80
van de vorige eeuw volgde ik een bonsaicursus, zo leerde ik de
technieken.
Nu ben ik niet zo
van de design, dus ik zit niet voortdurend aan mijn boompjes te
peuteren om ze in een bepaalde vorm te dwingen. Ik laat ze een beetje
hun gang gaan, ik verpot alleen wanneer nodig, en snoei niet
overmatig. Zo ogen mijn boompjes vrij natuurlijk en niet zo
gestileerd.
(bovenste foto: Acer palmatum "Deshojo", hieronder een Acer platanoides, ofwel Noorse esdoorn)
Ik vergelijk zo’n
boompje van mij wel eens met een exemplaar, waarvan het zaad is
gevallen in een kleine opening tussen rotsen, waardoor het boompje
het moet doen met een beperkte wortelruimte en ook nog eens vrij
regelmatig wordt beknabbeld door een paar langskomende geitjes.
Het resultaat is dan
een boompje met veel kleiner, dichter op elkaar staand blad.
Je komt dit
geregeld tegen in de vrije natuur.
Ik heb veel soorten
boompjes. Een aantal heb ik ooit gekocht, de meesten heb ik als
zaailing in mijn eigen tuin of die van vrienden en kennissen
aangetroffen en verder opgekweekt. (Hieronder een meer dan 20 jaar geleden gekochte Ginkgo.)
Een mooi rood beukje
bij voorbeeld vlak langs ons fietspad, dat door de gemeentewerkers
weggeschoffeld gaat worden: ik móet dat redden.
Die hele verzameling
boompjes wordt dus gekoesterd. Omstreeks deze tijd moeten de meeste
potten tot de rand aan toe ingegraven staan in een soort zandbak, die
ik daarvoor ooit heb gemaakt.
Laat nu deze zandbak
in het schootsveld van een hoge, ietwat schuinstaande conifeer te
staan…
Daar staat die
zandbak al jaren, maar na de door een stormvlaag omgevallen bomen eind augustus in onze tuin, zag ik tijdens nachtelijke dromen die
conifeer op mijn mooiste bonsai’s vallen.
Daarom heb ik de
mooiste boompjes, die ik absoluut niet kan missen, op een andere,
veiliger plek in de tuin in een soort bak ondergebracht. Ik ben nu
bezig los blad erover heen te draperen, zodat ze tegen de vorst
beschermd zullen zijn.
De overige boompjes
staan wat dichter bij huis:
Exemplaren, die (nog) niet zo bijzonder
zijn staan in de zandbak.
Hieronder nog een close-up van een Malus:
Het maken van een minibosje is ook heel leuk, hieronder een lijsterbes en een cotoneaster:
En tenslotte een klein minilandschapje, gemaakt van kleine plantjes, die ik in de tuin vond:
Wat leuk, zo ontdekken we toch weer wat nieuws in die mooie tuin van je. Zonder de andere boompjes ook maar iets tekort te willen doen, vind ik toch de eerste twee en de malus in close up de mooiste.
BeantwoordenVerwijderenIn een vroeger leven heb ik ook eens twee bonsai boompjes aangeschaft. Of het aan het klimaat in mijn toenmalige flat lag of aan een gebrek aan zorg mijnerzijds, we zullen het nooit weten, maar ze hebben helaas geen lang leven gehad.
Jan, veel bonsai's zijn bedoeld voor buiten, slechts een aantal subtropische boompjes kunnen ook binnen gehouden worden. De meeste mensen weten dat niet. Wellicht was dat het probleem.
VerwijderenMaar los daarvan blijft het best lastig om een plant in een kleine pot in leven te houden.
Wat een leuke verzameling, ik heb ze ook gehad, vond het veel werk.
BeantwoordenVerwijderenZe staan nu in de tuin, waar het grote bomen zijn geworden.
Gr Jan(Wilde een Tuin)
Sommige ex-bonsais staan ook hier in de tuin. Onder andere een schitterend krentenboompje in de voortuin.
VerwijderenDat is best leuk.
Wat mooi al die boompjes die je hebt gered en wat moet het niet een werk
BeantwoordenVerwijderenzijn, maar je hebt wel eer van je werk.
Ik heb een zaailing gered die stond bij mijn buurman in de tuin
het was een zielig takje het bleek een berk te zijn.
Eerst heeft hij in een vuilnisemmer staan pronken maar werd er te groot voor
maar hij had een hele mooie bast wit en dan leek het net op er papier vanaf kwam.
Nu staat hij in de voortuin te pronken en is ongeveer 6 meter hoog, maar hij is nog steeds erg mooi, het is geen lange kale hoge boom zijn takken buigen naar beneden en de bladeren zijn nu geel aan het kleuren en als de zon er doorschijnt lijken ze wel van goud.
Omdat de berk eeuwige vriendschap symboliseert krijg ik het niet over mijn hart
om hem weg te laten halen dat kan ik niet.
Een klein berk van te maken is mij niet gelukt maar ik ben toch blij met mijn boom, iedere ochtend word ik wakker door de vogels.
Wat wil een mens nog meer.
Hele fijne avond, Erica
Dat is wel een echt succesverhaal, Erica.
VerwijderenEen berk met een witte stam is erg gewild in bonsailand.
Maar jij hebt hem de kans gegeven écht uit te groeien tot een prachtige volwassen boom.
Een berk wordt trouwens zelden mooier van snoeien en gaat bloeden als je snoeit wanneer de sapstroom weer op gang komt in het vroege voorjaar.
Dus je hebt de boom én jezelf echt een plezier gedaan door hem zo lekker vrij te laten.
Wat een mooie boompjes en fraai stukje ´scaping´ laat je hier zien! Smaakvol en creatief! Gr. John
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, John, ik word blij van je complimenten!
VerwijderenEen zeer bewonderenswaardige afwijking en een mooi argument, dat het ook in de natuur voorkomt.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, Cin :-)
VerwijderenWat een fraaie foto's maak je toch. Kun je me zeggen met welk type fotocamera je deze maakt?
BeantwoordenVerwijderenDank je wel :-)
VerwijderenIk gebruik de Panasonic Lumix DMC-FZ150
Hoi Zem,
BeantwoordenVerwijderendat bonsaiboompje in je eerste foto is wel een behoorlijk exemplaar. Ik vind het wel super dat deze dan ook gewoon zijn gang mag gaan en je er niet steeds aan zit te knippen hihi....
Ik begrijp dat deze boompjes de winter dus buiten doorbrengen op een plek waar je ze toch enigszins tegen de vorst kan beschermen. De vorst komt volgende week zelfs al ieuw!!! Maar, echt hele leuke boompjes en ook mooie kleuren :-)
Liefs, Helma
Ja, de vorst komt er al aan. Dus ik heb blad opgeveegd en over de potjes heen gestrooid. Isoleert lekker.
VerwijderenBen erg benieuwd wat voor winter we krijgen.
Ze zeggen een hele strenge maar we zullen zien ;-)
VerwijderenBescherm die juweeltjes maar weer voor de koude winter. Dan kan je er volgend jaar nog van genieten. Ik vind die Malus echt geweldig
BeantwoordenVerwijderenDank je!
VerwijderenIk spaar wat emmers gevallen blad op, heb ik altijd wat om ze extra toe te dekken, mocht het écht gaan vriezen.
Ik vind dat je de tuin leuk hebt ingericht. Zorg maar goed voor de net geplante boompjes. Met blad toedekken is een goed idee, nooit aan gedacht!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenJa, gevallen blad is als het ware het winterdekentje van moeder natuur :-)
Ha - je blogs over bonsais gevonden! Mooie exemplaren heb je daar. Sommige nog in pre-bonsai stadium maar heel belovend. Ik ontwaar ook enkele lorken? Mijn mooiste bonsai was ooit een koek uit Italië. Was heel bedroefd toen die na dertig jaar een winter niet overleefde. Zie ik daar drie lorken samen in een pot? Dat zouden mooie "geleerden" of "gejaagd door de wind" groepje kunnen worden. Ik vind het boeiend om het karakter van een boom door vormsnoei nog meer naar voor te brengen. Een bonsai is pas echt geslaagd als je vergeet dat het een kleine boom is als je er naar kijkt.
BeantwoordenVerwijderen