Hij staat hier op wat zurige grond, krijgt in het vroege voorjaar altijd een handje kalk en een handje koemestkorrels toegeworpen én ik knik hem vanuit mijn keukenraam geregeld bemoedigend toe. Na het verwelken van de eerste bloemen in de zomer knip ik de bloeitak af boven een naar buiten gericht oog een eindje lager en dan volgt later nog een tweede bloei. Maar zó laat en zo gaaf...
Het was warm in de tuin, de vogels waren gestopt met hun herfstig geklaag en regelmatig zoemden er bijen langs.... zomergevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten