Natuurlijk stuur ik wel bij. Kweekgras en zevenblad tolereer ik alleen achter de schuur bij de sloot. Paardenbloemen gaan in een pot (molsla in het voorjaar) en een enkele brandnetel moet blijven.
De grond wil ik wel graag bedekt hebben. Blote grond vind ik eigenlijk onnatuurlijk en mag alleen in het stukje "moestuin" dat niet meer dan een paar vierkante meter beslaat. Daar kan ik dan beter een experiment doen met een plant die extra aandacht nodig heeft.
Verder vind ik het heel spannend als de bodem bedekt raakt met een scala van kleine en grotere planten die zelf een soort gemeenschapje gaan vormen. Zelfs op héél kleine schaal - een stukje van 10 bij 10 cm - vind je dan een heel mooi minibiotoopje.
mijn ervaring is dat je met een wilde tuin meer werk hebt dan met een aanghakt tuintje.
BeantwoordenVerwijderenhet is dan ook wel veel mooier.
Met onze tuinclub hebben we ook veel ecologische tuinen bezocht. De meeste van deze tuinierders hadden vooral veel werk in de beginfase van de tuin, de eerste jaren na de aanleg.
BeantwoordenVerwijderenDaarna raakte de grond bedekt en was wieden minder nodig.
Zelf heb ik het meest te doen in het vroege voorjaar en in de vroege herfst.
Overigens kan ik ook genieten van een meer formele, nette tuin!
Veel of weinig werk - tuinieren blijft een passie, en dan doe je het werk ook graag. En het genieten van het resultaat hoort er bij! Zowel van de grote als van de hele kleine resultaatjes
BeantwoordenVerwijderen@ Biodiverse Ja, je vat de kern van de zaak: passie. Je tuiniert op de manier die bij je hoort en waar je enthousiasme bij voelt.
BeantwoordenVerwijderenEn dan voelt werk meestal niet aan als werk.