Ook planten kunnen lopen.

Planten zijn minder statisch aan één plek gebonden dan we wel denken. Uiteraard kunnen ze via zaadverspreiding hun nakomelingen een geschikter plekje laten opzoeken, maar ook een door ons geplant exemplaar kan nog wel enigszins uit de voeten.

Heel verbaasd was ik ooit toen een door mij geplante rhododendron, die zijn plek net iets te schaduwrijk vond, een uitloper maakte iets meer naar de zonkant toe. Hierdoor ontstond een nieuwe plant, die beter bloeide.

Planten kunnen op deze manier dus "lopen", ze maken worteluitlopers. Ze breiden zich hierdoor niet alleen uit, maar ze zoeken ook naar een meer geschikte plek.

Een voorbeeld van een stevige loper is het bovenstaande heel gewone grasje, dat wij als onkruid wegwieden. Ik kon hem nog niet determineren,  hij loopt niet bescheiden één richting op, maar hij maakt uitlopers alle kanten op. Dat vind de tuinierder niet zo fijn.

Het onderstaande grasje, dat ik dagelijks in mijn aquarium zie, maakt zijn uitlopers op een meer bescheiden manier, en je kunt hieronder goed zien hoe dat gaat. 

Als zulke plantjes goed beworteld zijn, kunnen ze ook zonder de "navelstreng" van de moederplant functioneren. Je kunt ze dan daarvan lossnijden. Maar dat hoeft uiteraard niet.

Er zijn ook grasjes, die niet "lopen", dat zijn polvormende grassen. Een voorbeeld is het blauwe schapengrasje hieronder. De nieuwe plantjes vormen zich tegen elkaar aan.

Vooral wanneer we bamboe's (ook een grassoort) in onze tuin gaan planten, moeten we hierop letten. Een krachtige, lopende bamboe kan je nog veel narigheid bezorgen. Lees hierover deze blog van de Fruitberg, die schrijft over de manier waardoor je deze bamboe binnen de perken kan houden.

Fargesia-soorten zijn trouwens niet woekerende, polvormende bamboe's.