Op het eerste gezicht: maart 2013.

Dit is alweer de derde maand om dezelfde plek in de tuin weer te geven.

Met deze foto wilde ik wachten tot er een beetje zonneschijn was. Dat lukte gisteren pas.

Eindelijk zon. Maar zonnige plekken fotograferen: dat is nog niet zo gemakkelijk. Je komt al gauw met de belichting in conflict. Overbelichte zonnige plekken en slechte foto's. De beroepsfotograaf gaat niet voor niets liefst morgens vroeg op pad, of laat in de middag.

Bij mij waren de eerste "zonnige" foto's dus ook gewoon slecht. Op bovenstaande foto zie je de zon een beetje achter in de tuin spelen. Het geeft net "dát ietsje meer".

En daarmee is dan ook alles gezegd. Er is niet veel verschil te zien met de vorige maand, op de "hagel"foto. Er is gewoon niet veel gebeurd in de tuin door dat koude weer. Het enige dat hier bloeit zijn de sneeuwklokjes en een hele enkele vroege krokus. Als je goed kijkt zie je wel plantjes tot ontwikkeling komen onder het strooisel en ook de knoppen aan boom en struik gaan een beetje zwellen. De sprieten van andere bolgewasjes piepen wat door het dode blad heen. Maar dat is dan ook alles.

Zelfs de vogels vind ik nog maar stilletjes. Een enkele mees laat zich even horen, maar verder: ze zwijgen gewoon en zitten te wachten op de laatste zaden, die in hun silootjes worden gestopt.

Ze vinden het gewoon te koud met die nachtvorst, die er, ondanks de zonneschijn, nog is.

Het is hier in zuid-oost Friesland gisteren hoogstens zo'n 8 á 9 graden geworden met een koude wind, hopelijk vandaag een graadje erbij en minder wind.

Het werk roept: de New Dawn roos op de pergola heeft gisteren z'n snoeibeurt gehad, de enorme wirwar van de Clematis vitalba, waarvan de dikke stam de schutting dreigde te ontzetten is aangepakt en voor vandaag staan er weer tuinklussen op het programma.

Wat geeft zonneschijn veel energie!