In de krochten van het afgelopen tuinjaar.

Er gebeuren soms dingen in je tuin waar je pas later - bij toeval - weet van krijgt.

Vandaag, tijdens mijn tocht door de tuin kwam ik op een plek, waar ik normaal niet kom. Wat zie ik daar voor raar gat langs de oude biels in de grond?

Een minstens 40 cm uitgegraven gat met allerlei overblijfselen eromheen van... een wespennest. Duidelijk langer geleden vakkundig en diep uitgegraven. Het fototoestel erbij gehaald, checken en zoeken op internet.

De enige die dat op zo'n manier doet is de wespendief, een roofvogel, die wel wat lijkt op een buizerd. Er staat een aardig filmpje van de natuurfotograaf Michiel Schaap op internet, waarin je ziet hoe deze vogel dat doet.

Het is niet zeker, maar bepaald niet onwaarschijnlijk dat deze vogel aan het eind van de zomer bezig is geweest zich te voederen met de larven van de wespen in dit door hem gevonden nest. Hij is zó gebouwd, dat de verontruste wespen hem niet kunnen deren.

De vogel komt is in deze streken niet talrijk, en overwintert ook nog eens in Afrika. Hij eet graag de larven van wespen en bijen.

Uiteraard moeten we de mogelijkheid openhouden dat een ander dier hier bezig is geweest met graven, maar waarom dan op deze plek?

Hierboven  zie je nog eens duidelijk hoe ingenieus en mooi de wespen, van gekauwde houtresten een soort papier-maché maken om de cellen te vormen, waaruit het nest bestaat.

Uiteraard waren we benieuwd hoe het er ín het gat uitzag. Durf ik mijn hand met fototoestel in het gat te steken? Dit zijn toch echt de krochten van de tuin.

Heel spannend, maar met leuk resultaat: resten van het nest zijn ook nog onderaards aanwezig.

Mijn vaste lezers weten wel dat ik gemengde gevoelens heb bij wespen, sinds ik vijf jaar geleden een stok in een wespennest in mijn takkenhoop stak. Dat kostte me op een haar na het leven. En mijn immunotherapie ( het equivalent van twee wespensteken één maal per 6 weken - gedurende 5 jaar - per injectie toegediend krijgen) loopt over twee maanden ten einde. Ik zou dan levenslang immuun zijn voor de ernstiger gevolgen van wespensteken.

Desondanks blijkt uit mijn vondst dat een wespennest op een vreemde plaats in de tuin kan zitten: in de grond naast een biels, tegen het huis aan, in een takkenhoop. En: niet eens aan de zonkant.

En je kunt maar beter niet in zo'n levend nest trappen...

De natuur was mij goed gezind: een ander wezen heeft het nest opgeruimd.

Ik ben benieuwd waar de overwinterende koningin het volgend jaar haar nest gaat bouwen...