maandag 15 februari 2016

Structuur of spontaniteit in het bloggen?


Op een gegeven moment rijst de vraag hoe nu voort te gaan met het bloggen.
Laat je de onderwerpen spontaan in je op komen, bij ingeving of getriggerd door iets wat je waarneemt? Of help je jezelf door een vaste structuur aan te brengen.
Bij voorbeeld:
rond de eerste van de maand bespreek ik foto's van een vaste plek in de tuin, de tweede week zie ik wel, rond de vijftiende komt de bloem van de maand, de derde week zoek ik de wildste plek in de tuin en de laatste keer zie ik wel weer.

Tja. Eigenlijk hou ik niet zo van de knellende banden van een structuur. Laat het allemaal maar lekker wild spontaan gebeuren.


Ik heb ook nooit een vaste wasdag, stofzuigdag, boodschappendag enz. gehad. Zélfs schrijf ik niet graag op papier met lijntjes, dat papier moet blanco zijn, die lijntjes perken mij veel te in. Ja, ja ;-)
Vandaar natuurlijk ook mijn liefde voor de wilde tuin. Alles moet zich lekker vrij kunnen ontwikkelen, ik vind het ongelooflijk boeiend om te zien wat er dan allemaal gebeurt.

Aan de andere kant ben ik me ervan bewust dat structuur niet alleen beperkt, maar ook rust, vastigheid en steun geeft. 


In de tuin maakt het goed op elkaar afstemmen van vaste elementen zoals paden, heggen, bomen, struiken, plantenplekken, terrassen, gebouwtjes, een tuin boeiend en rustig.
In onze eigen tuin heb ik ook geprobeerd een evenwichtige structuur aan te brengen.
Maar binnen deze structuur heerst een zo groot mogelijke vrijheid.


Toegepast op het tuinbloggen heb ik gemerkt dat vooral op den duur wel eens wat blogmoeheid kan optreden. Zo van: elk jaar passeren weer dezelfde items, verband houdend met de seizoenen.
En altijd spontaan (moeten) zijn kan ook onvrij maken en is bovendien tegenstrijdig in zichzelf.
Het helpt mij wel degelijk om maandelijks een aantal vaste items te hebben.
Dat in blogs de seizoenen met de steeds terugkerende planten en hun ontwikkeling jaarlijks terugkeren, deert me niet. Ik vind het ook niet vervelend om elk vroege voorjaar weer uitgebreid te lezen over sneeuwklokjes en krokussen met de bijbehorende foto's. Het doet me gewoon goed.
Een tuinier leeft nu eenmaal met de seizoenen en het cyclische gebeuren van de natuur om hem / haar heen. Dit steeds terugkerende gebeuren geeft rust en maakt ons los van het voortdurende lineaire streven om ons heen naar meer / beter / anders.


Vandaar dat ik mij bij het bloggen op bescheiden schaal wil laten leiden door maandelijks terugkerende items. Maar het moet geen keurslijf worden en ik moet mij er zo nu en dan gewoon aan kunnen onttrekken. 


Dán blijf ik de mijzelf opgelegde structuren - die vaak door zeer gewaardeerde andere bloggers ter inspiratie waren aangereikt - zien als een nuttige en plezierige steun. En daarnaast komen de onderwerpen vanzelf, door het kijken, naar wat er allemaal aan boeiends in de tuin plaatsvindt.



22 opmerkingen:

  1. Goh, structuur mag er zijn uiteraard. Onze tuin is gestructureerd maar de beplanting wordt niet be-perkt. Zo'n - bij voorkeur groenblijvende - tuinstructuur geeft bovendien fraaie winterbeelden.
    Op mijn blog heb ik echter lak aan structuur. Ik schrijf over wat er in me opkomt. Daardoor zijn de onderwerpen erg divers, maar op die manier bied je wel voor elk wat wils aan.
    Een hokjesblogger ben ik niet. Wil ik ook niet zijn. De exclusieve tuin-, food- en andere themablogs laat ik met plezier aan anderen over. Op die manier bloggen is me toch iets te eng en remt de creativiteit.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En de door jou beschreven manier, waarop jij blogt, maakt jouw blog heel aantrekkelijk om te lezen. Helemaal Menck.

      Verwijderen
  2. Heel herkenbaar wat je zegt. Het is leuk om af en toe een blogpost uit een serie te lezen bij jou, maar niemand neemt het je kwalijk als je er eens (een paar) overslaat.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daaromtrent heb ik ook totaal geen last van schuldgevoelens ;-)

      Verwijderen
  3. Ik heb het ook altijd als tegenstrijdig ervaren die nood aan structuur en tegelijkertijd een enorme behoefte aan vrijheid. Voor mezelf denk ik de oplossing gevonden te hebben en vergelijk het met patronen in de natuur die ook plots kunnen ophouden om ergens anders terug te beginnen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, de natuur geeft ons veel voorbeelden / inspiratie over de wijze waarop je je eigen leven kan vormgeven.

      Verwijderen
  4. Over het algemeen ga ik gestructureerd te werk, vroeger op mijn werk, in mijn huis en min of meer in de tuin, dat geeft rust en kan ik het overzien, maar in mijn blog wil ik dit juist niet, ik vind de vrijheid om te schrijven wanneer en wat er op een bepaald moment bij me opkomt juist het fijne hiervan. Ben wel ongeveer een jaar geleden begonnen met 'de tuin in het eind of het begin van de maand', maar dat vind ik zelfs al moeilijk om me er aan te houden. Kortom: ik doe maar wat.
    Groetjes, Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En dat is dan ook weer heel aantrekkelijk: ik doe maar wat :-)

      Verwijderen
  5. Ik schrijf wat ik zie, en wat er in me opkomt. Weinig structuur, behalve de maandelijks terugkerende items natuurlijk

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bloggen is tenslotte geen werk, het geeft je optimale vrijheid om het geheel naar eigen inzichten vorm te geven. Zo heeft elke blog iets eigens.

      Verwijderen
  6. De enige structuur die ik er zo veel mogelijk in probeer te houden, is dat ik probeer elke dag een logje te produceren. Bloggen houdt me letterlijk en figuurlijk in beweging en helpt me om wat structuur in de dag te houden. Inhoudelijk heb ik mezelf daarbij nooit zo in een keurslijf gedwongen. Ik blog over wat ik onderweg tegenkom, natuur en landschap zijn daarin leidend, maar ook andere onderwerpen schuw ik niet als het zo uitkomt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo dient de blog de blogger zelf en betekent daarnaast ook iets voor de lezers.
      Voor jou is het een vaste bezigheid van groot belang en je lezers beleven er plezier aan en waarderen je inzet.

      Verwijderen
  7. Ik denk dat dit heel herkenbaar is, vooral als je al langer blogt.
    Zelf probeer ik wel eens per twee weken iets te maken, maar het is ook heel erg afhankelijk van de seizoenen. In voorjaar en zomer heb ik vaak meer te melden. En dat is dan vooral hoe mijn balkon het doet of wat ik buiten vind.
    Ik blijf naar je logjes uitkijken, Zem!

    Liefs, Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En zo heb jij ook een heel eigen manier van bloggen ontwikkeld, die de lezer veel plezier geeft.

      Verwijderen
  8. Ik kan het alleen maar hardgrondig met je eens zijn...
    In een van de eerste jaren van mijn blogavontuur, in 2008, hield ik het vol om bijna dagelijks een stukje te plegen. In de jaren daarna verminderde die frekwentie gestaag, om op een bepaald ogenblik bijna op te drogen, net als mijn 'goesting' om te bloggen.
    Mijn blogje van het internet afzwieren kon ik daarentegen ook niet, want ik had er toch wel heel veel van mezelf ingestoken.

    En sinds een paar maanden ben ik weer terug aan het schrijven. En inderdaad, die opgelegde structuur van een paar vaste onderwerpen per maand, geeft me het kader om daar tussendoor wat andere postjes te plegen, die langzaamaan weer een echte AnneTanne stempel lijken te krijgen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jij hebt ook jaren lang blogposten geschreven van een zeer hoge kwaliteit.
      Je stelde hoge eisen aan je schrijfsels. Ik duik nog steeds geregeld in jouw archieven als ik iets meer van een bepaalde plant wil weten.
      Ik denk dat, wanneer na enige jaren een zekere blogmoeheid ontstaat, een bepaalde zelfopgelegde, niet beklemmende structuur een steuntje in de rug kan zijn.
      Heel erg fijn trouwens, dat je weer geregeld schrijft. Ik miste je echt.

      Verwijderen
  9. Ergens er tussen in? Schrijf lekker verder...zoals jij wil.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ja wat heet structuur. ik vind het alle jaren weer super dat de eerste sneeuwklokjes, krokussen en narcissen weer boven de grond komen en dat is net zo dat ik alle jaren weer naar mijn groene varens plekje loop om te kijken of ze al boven de grond komen! Hmmm... volgens mij is mijn vorige zin veel te lang hahahahahaha.... maar dat maakt niet uit. Je begrijpt vast wel wat ik bedoel. ik geniet bovendien ook steeds weer van je tuin in de verschillende periodes dus kom maar op hoor. Ik vind het wel grappig dat je nu op een paar foot's een frame hebt gebruikt bij je tuin :-)
    Hartelijke groet, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je hebt het goed opgemerkt, Helma: dat frame. Daarmee symboliseer ik dat gestoei met structuur :-)

      Verwijderen