Elk jaar gaat de tuin meer op een bostuin lijken. Ik heb het al eerder in vorige blogs gemeld: tot mijn grote vreugde.
Het vier jaar geleden door de stormen verwoeste stuk aan de westkant van de tuin is nu een dicht jong loofbos geworden, de bomen naderen een hoogte van drie meter:
Ook verder in de tuin krijg je een bosgevoel, mede door de hoogte van de bomen en de struiken.
De tuin heeft nauwelijks geleden onder de 6 weken durende droogteperiode, maar de regens van de afgelopen week kwamen voor veel planten mooi op tijd.
Onze meest geliefde boom is uiteraard de inmiddels hoge Metasequoia, toch wel een vochtliefhebber:
De tamme kastanje, die jarenlang kwijnde, besloot dit jaar flink uit te groeien en zelfs een paar bloeistengels te maken:
Ik denk bij deze boom altijd aan de Cevennen in Zuid Frankrijk en dan krijg ik een vakantiegevoel.
Hieronder: doorkijkje langs de stammen van de tamme kastanje met links zicht op een groep bekervarens, die de droogte gelukkig ook goed doorstonden.
Langs de noordzijde van het huis kijken we in oostelijke richting op de grote, hoge eiken op het terrein van de gemeente:
Duidelijk zichtbaar is de desolate toestand van het buxushaagje links op de foto.
De oorzaak laat zich raden: onderstaande schoonheid, de Buxusmot, heeft de haagjes het vorig jaar ontdekt:
En dit jaar eten de rupsen in hoog tempo alle buxussoorten in mijn tuin op. De rupsetende mezen kunnen het niet bijhouden. Kijk eens op de detailfoto foto hieronder en tel de rupsen: hier kun je slechts lijdzaam toezien. Uiteraard ga ik hier op geen enkele manier strijd tegen voeren.
De buxusstruiken zullen in het winterseizoen wel opgeruimd gaan worden.
Het tuingebeuren bestaat niet alleen uit rozengeur en maneschijn, er is dus ook kommer en kwel.
Mijn tomaten gedijen in onderstaand eenvoudige kasje. Tegen wind en regen beschermd. Hoewel: tijdens de hevige zomerstorm Poly begin juli, waaide de kas om en moest ik de gekneusde tomatenstengels spalken met plakband: ze groeiden lustig verder.
Echter: niets kan op tegen het geluk dat een weelderige tuin je geeft.
Even afgezien van de onttakelde buxussen ziet het er weer prachtig uit, Zem. Ik ken het eerlijk gezegd nauwelijks meer terug van vier jaar geleden. Je tuin heeft sindsdien al heel wat doorstaan aan hitte, droogte en stormwind.
BeantwoordenVerwijderenJa Jan, in vier jaar tijd kan een tuin aardig veranderen, gelukkig is er altijd herstel na rampspoed!
BeantwoordenVerwijderenJa, als wij ons er niet al teveel mee bemoeien, en alleen af en toe een klein handje helpen, dan zoekt de natuur uiteindelijk weer een goed evenwicht op.
VerwijderenHoi Zem,
BeantwoordenVerwijderennou... deze zomerse blik op je tuin doet het heel goed! Ik zie momenteel alleen maar regen hahahah.... maar elke kleur en tuin is welkom. Vooral je tweede foto vind ik heel erg mooi. Helaas heeft de buxusmot (ook bij jou) al veel schade aangericht en dat is niet echt prettig. Wel is het met dit weer zo dat alles weer heel mooi fris en groen wordt.
Liefs van mij, Helma
PS dank je wel voor je lieve reactie xx
Alles is weer groen om ons heen, behalve her en der in veel tuinen weer heel zielige buxushaagjes. Ach ja, Helma, altijd wel iets te klagen voor tuinliefhebbers.
VerwijderenWat een heerlijk paradijs!
BeantwoordenVerwijderenMet groet,
Angelika
Wow Zem! Jij hebt een echte Metasequoia?! In Zuid-Afrika, het land van onze dochter zagen we prachtexemplaren. Machtige bomen zijn dat, vind ik. Je tuin staat er weelderig bij.
BeantwoordenVerwijderen