Kerstgebeuren enzo.

Nu is het hele kerstgebeuren niet echt iets waar ik vol verlangen naartoe leef. Het is niet zo dat ik van te voren al bedenk welke heerlijkheden ik mijn familie allemaal ga voorzetten en op welke decoratieve wijze ik het huis versier. Ik ben eigenlijk iemand van de anti-Kerst: ik krijg tegengestelde neigingen. Boerenkool of zoiets eten in een huisje op de hei....

Maar ik heb ontdekt dat het té veel energie neemt om je tegen de alom aanwezige kerstsferen te verzetten.

Dit jaar laat ik het gewoon over me komen. We hebben een zeer bescheiden kerstboom, een kleine sparrensoort in een grote pot, die, na te hebben overzomerd, voor het tweede jaar mag optreden. En er hangt een verlichte ster voor het raam. Ik maak een gerecht dat ook de kleinere kinderen lekker vinden en dat ik beheers. Verder doe ik niet moeilijk.

Met Oud en Nieuw zijn we met z'n tweetjes en gaan we lekker lezen. En op 2 januari is alles gelukkig voorbij en kunnen we weer gewoon doen.

Ach, ik ben gewoon niet zo'n feestnummer, ik staar liever wat in het groen met een boek bij de hand en ga mijn gewone gang.

Maar desalniettemin verlang ik naar het licht, dat langzamerhand weer terugkeert. De tekenen van nieuw leven in de natuur – dáár kijk ik naar uit. En met mij alle tuin- en natuurliefhebbers.

Tenslotte wens ik mijn lezers goede feestdagen toe, ieder op zijn / haar eigen wijze. En vooral een gezond en voorspoedig 2014.