Op het eerste gezicht: december 2013.

Dit is de laatste foto van hetzelfde stukje tuin in 2013. Een jaar lang is vanuit een zo veel mogelijk gelijk standpunt hetzelfde stuk tuin gefotografeerd. Een aantal tuinbloggers deed mee aan dit project.

De eerste foto was van begin januari.

Nu is het begin december en vergeleken met de vorige maand is duidelijk, dat het meeste blad van de bomen is gevallen en dat de ineenstorting van de vaste planten is begonnen.

Het is nu de periode om de tuin de tuin te laten. Er wordt niet meer gewerkt. Opruimen is niet echt aan de orde, behalve wanneer iets me écht stoort. Alles mag verdord blijven staan of ineen storten, dat is de natuur en zo wil ik het ook graag in de tuin zien.

Hoewel de tuin rondom is omringd door overwegend groenblijvende coniferen en hoge heesters, zien we toch dat het wat doorzichtiger is geworden naar de achterburen toe.

Ik ben met het fototoestel nog even naar links gedraaid, waar we zien dat de Metasequoia nu geheel kaal is, zodat het schuurtje weer in zicht komt.

Als ik naar voren kijk, zie ik dat het blad van dwergmispel Cotoneaster horizontalis nu geheel verkleurd is. De bessen zijn voor een groot deel opgepeuzeld, ik denk door het roodborstje, dat ik vanmorgen betrapte in de struik. Dat charmante vogeltje volgt me steeds nieuwsgierig, als ik in de tuin scharrel. 

Verder naar beneden komt de vijver weer temidden van de instortende beplanting te voorschijn.

Ik ben nog aan het nadenken of ik volgend jaar weer elke maand een stukje tuin via de lens zal tonen. Na twee jaar aan het project “Op het eerste gezicht” te hebben deelgenomen, vind ik het eigenlijk wel genoeg. Dus ga ik broeden op een ander project...