De tuin van Ton ter Linden: fini.

Op 14 september sloot de inmiddels 79-jarige tuinontwerper Ton ter Linden zijn - w.s. laatste - (privé)tuin in het Friese Veenhoop voor het publiek. Huis en tuin staan in de verkoop.

De tuinen van Ton ter Linden zijn van een grote schoonheid en hebben me decennialang zeer geïnspireerd.

Van de laatste wandeling, die we door zijn tuin konden maken, heb ik een aantal foto's gemaakt. Met deze foto's luister ik onderstaand stukje op.

Mijn eerste bezoek aan de 1,5 ha grote tuin van Ton ter Linden in Ruinen zo'n 18 jaar geleden was voor mij een absolute eye-opener. Met ecologisch tuinieren was ik al bekend, maar dat een natuurlijke tuin ook een zo grote esthetische beleving kon oproepen, dat was nieuw voor mij. Schitterende fijnzinnige en kleurrijke combinaties van planten, speels en intuïtief gecomponeerd én onderhouden door een kunstenaar: de aquarellist Ton ter Linden. De tuin in Ruinen was in 1996 al zo'n 25 jaar oud en sinds 15 jaar opengesteld voor publiek, dat zich weldra ook vanuit het buitenland naar zijn tuin spoedde. 

Het onderhoud van zijn tuin is intensief. Hij stelt hoge eisen aan de compositie van zijn plantencombinaties en werkt(e) dagelijks uren in zijn tuin. Na het inplanten is zijn enige werktuig de aspergesteker. Hiermee kan hij ongewenste kruiden, met een minimum aan verstoring van de grond, met wortel en al eruit wippen.

In de jaren zeventig van de vorige eeuw waren er meer tuinontwerpers die tuinen gingen aanleggen met respect voor de grond, voor plant en dier zonder het gebruik van bestrijdingsmiddelen. Men zocht naar sterke, natuurlijk aandoende planten, die toegepast werden op een lossen manier, zodat het leek of de natuur het zelf zo had gedaan. Men noemde deze stroming "Dutch wave" en Ton ter Linden, Henk Gerritsen en Piet Oudolf werden als de voorlieden van deze stroming beschouwd. Zij werkten individueel, maar er waren zeker contacten. 

Henk Gerritsen, van de nog bestaande Prionatuinen, is in 2008 helaas overleden. Hij was degene die in zijn tuinvisie misschien wel het meest dicht bij de natuur bleef.

Ton ter Linden, de kunstenaar, die ook wel de "Nederlandse Monet" wordt genoemd vanwege zijn feilloze kleurencombinaties. 

En Piet Oudolf, die sinds tien jaar ook internationaal faam geniet door ontwerpen op A-locaties in Amerika, Engeland, Duitsland, Canada. Hij is de man van het grote gebaar, prairietuinen, grassen met groot tuin-architectonisch inzicht. Zijn privétuin in Hummelo is zo nu en dan te bezichtigen.

Voor Ton ter Linden werd de publieke belangstelling in 1999 teveel. Hij wilde zich meer gaan toeleggen op het aquarelleren en verhuisde met zijn levenspartner, de fotograaf Gert Tabak, naar Limburg. Daar ontstond toch weer een privétuin. De omgeving ervan bleek jammer genoeg te druk en te lawaaiig, zodat beiden in 2008 een huis met 3200 m2 grond kochten in in het afgelegen Veenhoop in Friesland (ten westen van Drachten). Rond de grote bestaande vijver creëerde Ton een nieuwe tuin, die op op verzoek de laatste jaren beperkt was opengesteld. 

Ik beschouw het als een voorrecht dat ik deze tuin nog een aantal malen heb kunnen bezoeken, en een paar weken geleden dus voor het laatst.
Een mooi recent interview met Ton en Gert vind je op de verder ook interessante groenblog / site "Groenjournalistiek".