Nu zélfs rozen, die we jaren hadden en die sterk leken, zo geleden hebben van de late, strenge vorst in februari zijn we weer gaan kijken naar de wilde rozen, die deze periode zonder schade hebben doorstaan.
Eén daarvan is de bergroos (Rosa
glauca) die in berggebieden in midden-Europa voorkomt.
Deze, hier al volwassen roos, heeft
geen enkele schade opgelopen.
Wat vooral opvalt bij de Rosa glauca is
het paarsig-grijze blad, dat afhankelijk van de standplaats donkerder
of wat lichter kan zijn. De roos kan tussen de twee en drie meter
hoog worden en is zo een goede plant voor wilde hagen en voor
bosranden. Bij ons staat hij aan de rand van een bosschage en gaat
daar mooi overhangen. De bloemen zijn vrij klein, teer en
karmijnroze. De bloeitijd is juni, juli en in de nazomer komen er
mooie, donkerrode bottels. Wat schaduw wordt goed verdragen.
Als je de bijzondere bladkleur slim als
achtergrond weet te gebruiken, kan je hele mooie combinaties maken
met andere blauwgrijze planten.
De historie van onze roos is wel
aardig. Toen we zo'n twintig jaar geleden in Apeldoorn woonden, had
de Gemeentelijke Plantsoenendienst deze roos langs de rondweg
geplant. Toen viel hij me al op. Wij woonden daar niet zo ver vandaan
en ja; als je naar een plant verlangt, wil de natuur je nog wel eens
verrassen: er kwamen een paar zaailingen op in onze tuin. En een
daarvan is onze mooie bergroos.
Wat een prachtig blad en in combinatie met die tere roze bloemetjes een bijzonder mooi exemplaar!!
BeantwoordenVerwijderenFijne week Zem
So very specail and beautiful. Thank you for sharing your world.
BeantwoordenVerwijderenMooie Roos. Bladkleur is zeker een plus. Zelf heb ik een boontje voor Rosa canina (hondsroos)
BeantwoordenVerwijderenEen aanwinst voor je Fruitberg, die Rosa canina. Als kind verzamelden we de bottels voor rozenbotteljam.
VerwijderenMooie roos, en de manier waarop je haar gekregen hebt maakt haar nog leuker. Zo koester ik een mini-stamroosje dat mijn toen nog zeer jonge kinderen meebrachten: gevonden mam, bij de flats, waarschijnlijk ergens van een balkon gevallen. Het roosje was meer dood dan levend, maar ik heb haar erboven op gekregen en elke jaar refereren we weer even aan de vondst. Maar helaas ook zij heeft een flinke tik van de vorst gekregen dit jaar: er rest nog een zielig stengeltje - dat is dus wederom heel veel zorgen!
BeantwoordenVerwijderengroetjes albertine
Planten met een bijzondere herkomst hebben altijd een streepje voor; ik hoop dat het roosje er bovenop zal komen!
BeantwoordenVerwijderen