Vedergras wuift het mooist.

                                  Stipa tenuissima (destijds twee jaar na aanplant)

Als ik maar één siergras mocht uitkiezen dan was het vedergras ( stipa tenuissima). Omdat het, zelfs met een vlugje wind, het mooist wuift: met een golvende elegante beweging.

Op dit moment is het een nogal populair gras, dat royaal wordt aangeplant in prestigieuze tuinprojecten, zoals bij voorbeeld de Floriade, maar keer je daardoor niet áf van dit gras.

Het is een fijne grassoort, die in juni gaat bloeien met hele fijne, wat donkerroodbruine aartjes. Ze glanzen in het zonlicht en lijken van zijde. Het gras blijft daarna het hele jaar mooi. Knip het niet af vóór de winter, want dan mis je het gewuif en het gras blijft mooi okerkleurig.

Doorgaans is het redelijk winterhard maar je kunt het gras alsnog verliezen door het in het voorjaar terug te snoeien, zoals bij veel siergrassen wel gewenst is. Doe dat niet bij deze stipa: ik heb er een aantal jaren geleden de mooie pollen op de bovenste foto mee verspeeld! Bovendien zijn de “plee-borstels” die je overhoudt geen gezicht ;-(

Al gauw zie je dan de lichtgroene nieuwe sprieten verschijnen, die zich op natuurlijke wijze met de blonde oude groei vermengen en snel krijg je weer prachtige pollen. Wanneer de pol tóch is afgestorven ( bij mij zelfs na de afgelopen winter niet) zie je gelukkig wel zaailingen, maar die hebben uiteraard weer een jaar of twee nodig om mooi uit te groeien.

Voorwaarde voor de groei zijn: veel zon en arme grond: ze groeien zelfs in puur zand. 

Grote vakken inplanten met slechts dit gras geeft, mede door de schoonheid van het gras en het wuiven, wel een heel bijzonder effect. In de moderne, strakke tuinarchitectuur kan je daar hele mooie dingen mee doen.

Maar als je op het meest zonnige plekje van je eigen tuin – liefst dáár, waar je het zicht erop hebt – drie tot vijf exemplaren neerzet; dan krijg je iets heel moois.