De achtste boom van de Keltische bomenkalender is de hulst ( ilex aquifolium). Hij hoort bij de periode van 8 juli tot 4 augustus.
De hulst kennen wij voornamelijk
vanwege de mooie hulsttakjes met rode of gele bessen, die we in de
Kersttijd gebruiken. Het symboliseert dan liefde en vertrouwen.
In het wild komt de hulst voor als
ondergroei in bossen op kalkarme gronden en vooral in Drenthe, Zuid
Friesland, de Veluwe, Zuid Limburg, de Voerstreek en de Vlaamse
Ardennen. Hij verdraagt schaduw en kan op gunstige plekken wel 15
meter hoog en zo'n 300 jaar oud worden. Het is de enige wintergroene
loofboom in onze streken.
Het jonge blad is nog zacht, maar
uitgegroeid is het hard en de de scherpe punten prikken door je
kleren heen. Het Germaanse woord “huls” betekent dan ook prikken
en steken. De boom werd daarom ook toegepast in hagen, waar hij, net
als de meidoorn, als een soort prikkeldraad functioneren kan.
De bladeren blijven twee tot drie jaar
aan de boom en vallen dan af; de nieuwe zijn er dan al, zodat de
hulst groen blijft.
Degenen, die in Zuid-Europa wel eens
naar het blad van de steeneik ( Quercus ilex) heeft gekeken, zou
haast denken dat het ook om een hulstsoort gaat. Het harde, stevige
blad lijkt op dat van de hulst. Waarschijnlijk heeft men de hulst
daarom Ilex genoemd, en aquifolium betekent “naalden aan de
bladrand”.
In onze tuin zijn spontaan enkele
hulsten opgekomen. De bloei is heel onopvallend en bessen heb ik niet
gezien. Voor vruchtvorming heb je trouwens een mannelijk en een
vrouwelijk exemplaar nodig. De hulst is tweehuizig, mannelijke en
vrouwelijke bloemen zitten elk op een apart mannelijk, dan wel
vrouwelijk exemplaar.
Hulsten laten zich goed in vorm
snoeien, wanneer je dat wilt. Er zijn veel mooie cultuursoorten bij
kwekers te koop.
Toen wij 16 jaar geleden in dit huis
kwamen wonen, stond er in de tuin een bolvormig gesnoeid exemplaar
met een vrijwel egaal gele uitgroei, waardoor de boom, ook op
sombere, bewolkte dagen en in de winter, haast in het zonlicht lijkt
te staan. Het moet haast wel de Ilex aquifolium “Madame Briot”
zijn. Zie hieronder.
Het is opvallend dat aan alle “heilige”
bomen van de Keltische Bomenkalender wel een beschermende werking
wordt toegekend tegen demonen en heksen en wat niet al. Zo ook bij de
hulst.
Deze staan bij ons aan de oostkant, de
noordkant en de westkant; alleen de zuidkant in de gaten houden
dus...
Mooi verhaal!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Angelika
Ik had hier in de tuin een enorm grote en hoge hulst (stamomtrek > 100 cm). Maar de boom was helemaal op en is dus verdwenen.
BeantwoordenVerwijderenHulst is nog steeds 'runner up' als plant voor de haag aan de straatzijde (vanwege de doorntjes en het altijd groene blad).
Dat was wel bijzonder, zo'n dikke, hoge hulstboom. Maar ja, ook een bomenleven is eindig...
VerwijderenHeel mooi! Hulst is ook één van mijn favoriete planten!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Inge
ik heb ook een Hulst in de tuin, maar deze informatie is voor eht grootste gedeelte nieuw voor me. Wel heel leuk om te lezen trouwens :-)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Helma