Feest voor de slak.

Ik weet het, ik weet het: slakken zijn niet de meest geliefde dieren in onze tuinen.

En in deze natte en koele weken hebben ze zich volop kunnen ontwikkelen. Sterker: ze vieren feest.

Zolang ze zich daarbij beperken – zoals het hoort – tot het nuttigen van afgestorven plantaardige en dierlijke resten kunnen we daar geen bezwaar tegen maken, maar wanneer ze zich werpen op onze tere zaailingen en onze malse groenten en onze schitterende hosta's, tja, dan triggeren ze onze vernietigingsdrang. Ik ben daarin zeer terughoudend, want ik vind ze toch ook wel aandoenlijk met hun ogen op de gevoelige steeltjes. En, het is niet te geloven, ik heb ze ooit HOREN eten. Een naaktslak op een stevig blad: je oor er vlak bij en daar klonk zacht “knaag, knaag...”.

Bij alle bestrijding is het noodzakelijk geen gif te gebruiken omdat anders de dieren, die slakken als voedsel hebben, ook een lading gif mee naar binnen krijgen. Dat zijn o.a. egels en vogels, die het tóch al moeilijk hebben. Van de “Escar go” korrels van Ecostyle wordt verzekerd dat ze niet giftig zijn.

Maar ik gooi ze hoogstens in de bosjes, met een voorzichtig boogje, want ze moeten zich natuurlijk niet bezeren ;-)  Ze moeten van mij gewoon steeds weer hele einden teruglopen...