zaterdag 7 juli 2012

Reuzenscabiosa; zo mooi.


In de loop van de zomer van 2010 ontstond een grootbladerige plant vooraan bij het terras, goed op de zon, in de daar ter plaatse zanderige grond. Nu heb ik de gewoonte onbekende planten te handhaven tot ik weet wat het is. Dan kan ik altijd nog besluiten tot verplaatsen of verwijderen.
De plant vormde uit één centraal punt steeds meer bladeren en ik verwachtte in de zomer van 2011 de bloei en dan zou de plant zichzelf wel bekend maken.


Nadat in de winter het blad verdorde, kwam de plant in 2011 nog krachtiger terug. Een goed botanisch onderlegde vriend wist hem nog niet thuis te brengen. Ik besloot een tweede exemplaar ernaast te verwijderen. Ik trof een diepe penwortel aan. In 2011 nog steeds geen bloei, en in de afgelopen winter verdorde weer al het blad.
Maar dit jaar verscheen royaal nieuw en krachtig blad en jawel: stevige en stormbestendige bloeistengels kwamen in grote getale omhoog en al gauw ontdekte ik dat het om de reuzenscabiosa (Cephalaria gigantea) ging!


Haast twee en halve meter hoog zijn de talloze bloeistengels. Prachtige, zachtgele, grote bloemen die zich uit ook nog eens hele mooie knoppen ontwikkelen. Een echte bijen en vlindertrekker.



Kortom, uit zaad, dat op de een of andere manier op die plek terecht was gekomen, en dat is meestal ook de goede plek, is een indrukwekkende plant ontstaan. Ik hoop dat hij zich permanent in mijn tuin wil gaan vestigen en ik heb nu spijt dat ik het tweelingexemplaar heb verwijderd...

11 opmerkingen:

  1. Wat een schoonheid is het he Zem? Bij mij is ze bijna uitgebloeid maar zelfs haar ronde zaadhoofdjes zijn een welkome verschijning. Ook vindt ik het nog steeds bijzonder dat zelfs een zomerstorm haar bloeiaren niet plat krijgt.
    Een fijne avond toegewenst Zem.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er hoeven dus gelukkig geen stokken naast of ringen eromheen, het zou ook niet mooi staan.

      Verwijderen
  2. Wow, mooi zeg! En die gewoonte heb ik ook ja, ik kan sowizo slecht planten verwijderen... zo heb ik nu een paar stokrozen waar ze niet horen, maar ik ga ze pas weghalen als ze omwaaien/uitgebloeid zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die stokrozen hebben vast ook een voor hun geschikte plek uitgekozen.

      Verwijderen
  3. Indrukwekkende schoonheid. Krijgt ook hier een plaatsje in de tuin. Inderdaad jammer van de tweeling, maar de plant moet zich toch redelijk uitzaaien... ik vermoed dat vermeerderen met zoveel bloemen dan wel een makkie moet worden

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ben inderdaad benieuwd hoeveel zaailingen ik ga krijgen.

      Verwijderen
  4. hou er zelf ook van, heb er dan ook een tiental in de tuin staan. Ik zie er vaak het penseelkevertje op, een lief donzig kevertje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Op dat penseelkevertje ga ik letten; grappig beestje zo te zien op Google.

      Verwijderen
  5. ZE komt vast en zeker terug op een plek waar ze ZO WELKOM is!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. En als hij zich uitzaait, dan herken ik hem meteen!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heerlijk mooie plant! Ik heb hem nu ook in de tuin - dank zij Fruitberg en een zadenruil.

    BeantwoordenVerwijderen