Tuinen: wild en/of gestructureerd.

Als je van een wilde, natuurlijke tuin houdt, wil je meestal toch wel enige structuur of orde.

Want als je alles "maar laat gaan", kan het wel eens een complete wildernis worden.

Niet, dat zoiets per sé afkeurenswaardig is, maar ons gevoel voor esthetiek en orde dwingt ons meestal toch tot een aantal ingrepen.

Voor dat probleem heeft jaren geleden de tuinarchitecte Mien Ruys ( 1904 - 1999) een oplossing gevonden, die navolging heeft gevonden bij veel collega's. Hoewel ze niet echt van de wilde tuinen was, bracht ze structuur aan door middel van bielzen. Binnen die bielzenkaders bracht ze dan een weelderige beplanting aan.

In de wilde tuin kan je vakken / kaders scheppen door middel van bielzen, stenen, paadjes, heggen en daarbinnen kan je dan een beplanting aanbrengen die min of meer zijn gang kan gaan.

Jij zélf bent degene die in je eigen tuin bepaalt in hoeverre wildheid of orde de boventoon voert.

Dat hangt samen met je persoonlijkheid en kan in de loop van de jaren veranderen. Je tolerantie voor de vrijbuiters en wildebrassen van onze vegetatie: je bepaalt het zelf.

een soort "zandbak" omrand met dakpannen,waar de bonsai's 's winters worden ingegraven

 In een grote, vrij gelegen tuin kan je je meer permitteren dan in een klein, ook nog aan de straatkant gelegen voortuintje in een keurige buurt. Natuurlijk kan je ook dan je vrijheid nemen, maar een gouden regel blijft: breng, wanneer je dat wilt, een strakke structuur aan met materiaal naar keuze, kies planten die je aanspreken en die bij grondsoort, bezonning enz. passen, zodat je ze zonder kunstmest en bestrijdingsmiddelen kunt opkweken, want die zijn in een natuurlijke tuin taboe.

En neem vooral ook planten, waar insecten, ook onze veelgeplaagde bijen en vlinders, van houden.

Kijk bij voorbeeld hier voor geschikte planten.

schorspaden en begroeide rand van oude stenen

Toen we 17 jaar geleden ons huis kochten, was een deel van de nu bestaande structuur al aanwezig: paden, een krakkemikkig trapje, heggen en... bielzen. De bielzen zijn er nog, evenals de heggen en hoge coniferen als begrenzing van de tuin. Zelf hebben we randen van oude stenen gelegd, ook van oude dakpannen en onder begeleiding van een hovenier is door middel van o.a. grote, ruwe sierstenen het hoogteverschil beter en degelijker overbrugd, nadat we een serre hadden aangebouwd.  Zie hieronder.

 

Dit alles geeft structuur aan de tuin, waar de beplanting - weliswaar met enige restricties, zijn gang mag gaan en wilde nieuwkomers welkom zijn.