dinsdag 24 september 2013

In het bos zijn de wilde dieren: nachtploegers.


De laatste weken hebben we veel in de bossen op de Veluwe gewandeld. En daar zijn wilde dieren.
Om ze te zien moet je 's morgens heel vroeg je bed uit of 's avonds in de schemering een geschikte plek opzoeken. We waren te lui daarvoor, maar wat we wel zagen waren de sporen van wilde zwijnen, die in de nachtelijke uren aan het wroeten waren geweest om wat eetbaars te vinden.
Dat is niet een béétje wroeten, maar dat mag je haast ploegen noemen. De bosgrond wordt tot op de blote aarde omgewoeld, het ziet er uit als een ravage. Toch geeft deze activiteit zaden de gelegenheid te kiemen op de losgewoelde grond, waardoor een grotere biodiversiteit ontstaat. 


Maar omwonende boeren en tuineigenaren zijn niet zo blij met de wroeters.
Het grote omploegen zagen we trouwens ook in de middenbermen van doorgaande wegen. Dat betekent dat het rijden op deze wegen in nacht en schemering niet zonder risico op aanrijdingen is.
Het is dus wel voorstelbaar, dat een relatief té grote zwijnenpopulatie een té grote belasting vormt voor een te klein oppervlak. In gebieden op en rond de Veluwe was dat een paar jaar geleden het geval. Er vind dan afschot plaats.
Dat kan je betreuren, maar wilde varkens kunnen zich behoorlijk snel voortplanten en hebben nauwelijks natuurlijke vijanden.
Als je in het bos loopt hoef je trouwens niet bang te zijn voor deze dieren. Ze zullen mensen mijden en zijn hoogstens agressief als ze jongen hebben en zich bedreigd voelen. Dat is vanaf februari tot in de zomer.

De foto van het wilde zwijn hierboven is niet in de afgelopen weken gemaakt, maar al een aantal jaren eerder in een groot bospark in de Eiffel.
Ik heb trouwens een zwak voor varkens. De varkens, waar we karbonaadjes van maken, zijn gedomesticeerde verre nakomelingen van de wilde zwijnen. Van oudsher heeft genenuitwisseling plaatsgevonden tussen de verwante dieren.
Varkens zijn intelligenter dan we denken en willen weten. Ze behoren – samen met de kippen wellicht – tot de meest tot louter voedingsproduct gereduceerde dieren in de westerse wereld. Als we die grote veewagens passeren, volgestouwd met varkens, met de wroetsnoetjes snuivend uit de luchtgaten voel ik me onbehaaglijk, hoewel ik vegetariër ben.

Ik heb jaren lang vergeefs hangbuikzwijntjes op mijn verlanglijstje gezet, die vind ik gewoon hartveroverend. Maar dan heb je natuurlijk een landje nodig en niet een iets groter uitgevallen tuin, zoals wij hebben. De biodiversiteit, die deze omwoelers hier zouden aanbrengen: ik denk dat ik daar niet blij mee zou zijn...
Maar mocht je een goede natuurlijke ploeg nodig hebben: lease een paar zwijnen.



13 opmerkingen:

  1. 't zijn indrukwekkende beesten, en inderdaad zeer goede ploegers

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Op je foto's herkende ik meteen het wroetwerk van de wilde zwijnen. Dit jaar nam ik gelijkaardige foto's in de Ardennen, vandaar. Eén dergelijke foto tref je overigens in deze reeks:
    http://picmenck.wordpress.com/mirwart/

    Het voorrecht om een wild zwijn in levende lijve te aanschouwen, mocht ik evenwel nog niet genieten. Misschien is dat maar beter ook. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Van het Mirwart-verslag krijg ik weer zin in vakantie. Maar de zwijnensporen zijn onmiskenbaar.
      Het zwijn op de foto zagen we destijds trouwens terwijl we achter een veilige ballustrade stonden. Ik weet ook niet of ik ze wel zo graag in het bos wil tegenkomen...

      Verwijderen
  3. Tja, in ons kleine drukke landje zullen mens en dier waarschijnlijk wel altijd hier en daar 'botsen'. Als tuinliefhebber zit je op dergelijke wroeters inderdaad niet te wachten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Die dieren hebben een heuse schijfeg op hun snoet staan!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Schijfeg: mooi gezegd. Ze moeten minstens eelt op hun snoetjes hebben.

      Verwijderen
  5. Heel herkenbaar, wij zagen dat een paar jaar geleden ook daar in de bossen, het zal wel niet toevallig zijn dat er een hek rond staat en ze dus wel dieper moeten zoeken!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En de wildroosters, waar wij mensen de benen ook haast over breken ;-)

      Verwijderen
  6. Lijkt me leuk om een wild zwijn tegen te komen, ik wandel helaas te weinig in de gebieden waar ze voorkomen. En een zwijntje in de tuin zit er bij mij ook niet in!
    groetjes Albertine

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Weet je dat een mannnetjeszwijn behoorlijk groot is. En de vrouwtjes agressief kunnen zijn als er jongen zijn? Maar ik snap het wel: jij wilt hem natuurlijk voor je camera hebben ;-)

      Verwijderen
  7. Ze kunnen inderdaad enorm wroeten. Alhoewel onze varkens dit steeds minder doen. Omdat ze ouder worden of omdat ze genoeg voeding en lekkers in de tuin vinden? Wie zal het zeggen.
    Ik moet niet meer zeggen dat ik ook een zwak voor varkens heb zeker :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben altijd een beetje jaloers op jullie prachtige varkentjes. Die trouwens een heerlijk leven hebben daar!

      Verwijderen
  8. Heel leuk blog over de wilde zwijnen op de Veluwe Zem. Ik heb die omgeploegde stukken ook wel eens gezien maar een wild zwijn nog niet. Als ik die zie vlieg ik volgens mij zo de boom in hihi....... Het is inderdaad niet zonder gevaar om daar midden in de nacht over de weg te rijden. Heel leuk ook de informatie die je erbij hebt gezet.
    En jaaaa.... hangbuikzwijntjes zijn ook leuk :-)
    Lieve groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen