dinsdag 29 november 2022

Steenmarter checkt vorige winterverblijf? Was JIJ het die…


in het vroege voorjaar mijn reukorgaan zo op de proef heeft gesteld met ingrijpende gevolgen?

Die de ruimte onder onze bijkeuken had uitverkoren als winterverblijf met binnen-w.c.?


Die daar geuren produceerde, die aanvankelijk leken op rioollucht, maar later meer weg hadden van een zoete, gasachtige stank, die vooral ‘s morgens hinderlijk aanwezig was?

Waardoor ik in eerste instantie het rioleringsbedrijf raadpleegde, die voor 300 euro een rookdetectie deed om eventuele lekken in de buizen op te sporen:

Geen lekken.

Die mij diverse malen door de bijkeuken deed kruipen met mijn neus in alle hoeken en gaten, waarna ik op de zaterdag voor Pasen boven de gasmeter die geur wel heel pregnant bespeurde.

“Wanneer u een gaslucht denkt te ruiken, dient u uw gasbedrijf te bellen” zo vertelde Google mij.

Het gasbedrijf achtte het noodzakelijk de brandweer alsmede een eigen medewerker naar ons toe te sturen. En droeg mij op: buitendeur open en alle levende wezens naar buiten…

Onze binnenkatten lokte ik met een zoet lijntje naar zolder, luik dicht: het huis zou toch niet meteen ontploffen, anders was het al gebeurd – man naar buiten.

Toen ik zelf naar buiten ging hoorde ik de sirene van de brandweer al. Minstens vier brandweerlieden sprongen uit de auto en renden stijf van de adrenaline over de oprit achterom de bijkeuken in met het gasdetecteerapparaat.

Geen of te weinig gas om te meten: wachten op het gasbedrijf.

Twee politieagenten bij de deur. “?”

“Wij moeten bij een gaslek de straat afzetten.”

“O, nee, wat heb ik gedaan, had ik maar nooit gebeld…”

Agente: “Mevrouw, als u denkt gas te ruiken, moet u dit melden”.

Na een tijdje kwam de medewerker van het gasbedrijf de meter demonteren, opnieuw aansluiten en de gasleidingen via een drukmeting controleren op lekken.

Geen lekken.

Men zei: het kan een beest zijn geweest, ratten of een steenmarter, die in de kruipruimte de stank veroorzaakten.

Toen iedereen na anderhalf uur weer vertrokken was, trokken wij de koelkast open om onze stress weg te eten met het grootste stuk taart daar aanwezig en veel sterke koffie.

In de weken erna trok de stank langzaam weg. Intussen brachten we zo veel mogelijk bij kieren en gaten langs de onderranden van het huis met gaas en stenen versperringen aan.




N.B. Manlief had al die maanden niets bijzonders geroken – zijn reukvermogen is de laatste jaren minimaal.

Toen het eind oktober weer kouder ging worden, besloten we de inmiddels aangeschafte Wildcamera weer te plaatsen bij de verdachte toegangsroute tot de krochten onder de bijkeuken. In de zomer leverde dat slechts beelden van de buurkatten op.

En ja hoor: twee weken geleden bij het uitlezen: beet! Een marterachtige (steenmarter?), die precies op de verdachte plekken zat te rommelen en te snuffelen, op foto en video.





Was jij het die je winterverblijf kwam inspecteren?

Ik spuit nu met stankjes ( etherische olie in een wateroplossing ; tea tree, citroen) langs de muur en voor alle zekerheid onder de auto. En hoop dat hij / zij een ander winterverblijf gaat zoeken.


11 opmerkingen:

  1. Het is al met al een spannend verhaal geworden, Zem.
    Mooi dat je de vermoedelijke dader uiteindelijk in beeld hebt kunnen vangen met die wildcamera. Ik ken meer verhalen over de stank die (steen)marters veroorzaken, maar je krijgt de dader maar zelden te zien.
    Nu maar hopen dat het je lukt om hem buiten de deur te houden. Zelf heb ik daar een hard hoofd in, want het zijn vasthoudende rakkers.
    Ik ben benieuwd naar het vervolg. Alle succes ermee!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als het hem/haar daar goed bevallen is, zullen er pogingen gedaan worden om hoe dan ook naar binnen te komen. Ik zal proberen het beestje te blijven ontmoedigen ; - )

      Verwijderen
  2. Zem! Wat een verhaal! Ik zie het helemaal voor me. Al die mannen over de vloer met hun protocollen en dat ze dan niets vinden. En jullie met de taart, dat is natuurlijk een goed ding. Het is een compliment dat een steenmarter in jullie tuin wil huizen. Bij jou alles eco en bio, maar dan heb je dit.... Groetjes,
    Hetty

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Precies, Hetty, dan heb je dit... Je snapt dat er enige tijd overheen moest gaan, voordat ik dit verhaal vanuit een zekere "helicopterview" kon vertellen ; - )

      Verwijderen
    2. Een steenmarter die heel de straat in rep en roer zet

      Verwijderen
    3. @Supermash: zo was het, en dat willen we niet nog een keer ; - )

      Verwijderen
  3. Wat een verhaal! En uiteindelijk de dader ontmaskerd. Wij hebben zo nu en dan ook last van een rioollucht ... het zal toch niet ....?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Houd het voorlopig maar bij een verstopping of een lekje: vooreerst goed doorspoelen ; - )

      Verwijderen
  4. Ojee Zem! Wat een verhaal! En wat een machtsvertoon in jullie straat. Maar ja, wie denkt er nu aan een marter onder de keuken? Ik snap dat jullie achteraf even moesten bekomen met een stukje taart. Fijn nog eens iets te lezen van jou!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, zulke uit de hand lopende avonturen moet je eigenlijk niet mee willen maken ; - )

      Verwijderen
  5. Zem ik heb genoten van je verhaal en dat je steenmarters in je tuin hebt dat is toch wel uniek.
    Nog een fijne avond, liefs Erica

    BeantwoordenVerwijderen