Maar bij dagenlange strenge vorst - zoals we nu al meer dan 10 dagen meemaken - gaan ze het ook daar niet redden. Dat werd dus weer slepen met de myrthe, de rozemarijn, de olijven, de granaatappeltjes en de zelkova, de meesten zelf gestekt. Naar de onverwarmde zolder dan maar, waar de temperatuur ook nu 's nachts niet onder de 8 graden komt. De felle zon op hun blaadjes moet daar dan wel weer getemperd worden door een laken voor het dakraam te hangen. Je doet er wat voor, want je planten gaan je aan het hart.
Maar na de te verwachten dooi van a.s. zondag kan het stel al gauw wel weer naar buiten op een beschut plekje, wel vlak naast de schuur ... voor het geval dat...
Ja, die zorg voor en dat verslepen van planten naar en van hun winterverblijf dat herken ik wel. Maar éénmaal daar verhuizen ze wel niet meer tot de lente aanbreekt. Alleen de potten op het terras - die schuiven we dichter bij het huis, onder de overhang als het weer ruiger wordt.
BeantwoordenVerwijderenEen lichte, vorstvrije, maar toch koele plek zo tot 10 graden, dat kennen moderne huizen haast niet meer. Fijn om zo'n plek te hebben.
BeantwoordenVerwijderenIk heb helaas geen plek om het allemaal te laten overwinteren. Dus alles maar in de noppenfolie gewikkeld en er het beste van hopen! Leuke blog heb je. Groet Albertine
BeantwoordenVerwijderen