Wat aan deze kikkers opvalt is de grijze kleur. Het vorig jaar dacht ik dat het om de heikikker ging; het mannetje daarvan wordt blauwgrijs in de paartijd. Maar goed kijkend naar de kenmerken en wat nalezen op kikkersites, meen ik nu dat het hier toch gewoon gaat om de bruine kikker, waarvan het mannetje in de paartijd ook wat grijzig kan verkleuren.
Die liefdesgrepen zijn trouwens niet kinderachtig, meer wél dan niet wordt het vrouwtje mee naar de bodem getrokken, en daar blijft het stel zó lang zitten dat ik bang ben dat er ademnood ontstaat....
Harstikke leuk dat je mijn blog bezocht hebt. En die van jou ga ik ook zeker bezoeken. Heb gisteren ook vol verbazing de bruine kikkers in mijn vijver gade geslagen en geloof het of niet ik heb er 23 geteld. Ook ik vond dat de kikkers aardig grijs van kleur waren ten opzichte van andere jaren.
BeantwoordenVerwijderenFijne zondag nog
Marijke
Ook hier zijn ze wakker hoor!
BeantwoordenVerwijderenAlleen hebben wij geen bruine kikkers, alleen groene. Haast te veel, straks weer het 'mannenorkest", dan kun je niet zitten te lezen bij de vijver.
Nog wat blauw van de kou misschien? :-)
BeantwoordenVerwijderenBij ons woont er ook een kikker, al is het lang geleden dat we hem zagen. Er is een slootje achter de tuin, tussen onze tuin en het veld van de boer (al is daar niet veel meer van te bespeuren), en ik denk dat hij tussen de gele lis en de lisdodde woont. Hoop ik toch. In de zomertijd als het nat is, kun je hem tussen de planten aantreffen. Heel vreemd als je dan dat 'steentje' plots ziet bewegen ;-)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Inge
@marijke: wat een weelde, zo veel kikkers!
BeantwoordenVerwijderen@Hanneke: wij zouden best veel meer groene kikkers willen; die zijn in onze vijver altijd in de minderheid.
@biodiverse: ze blauwbekken nog een beetje...
@inge: hopelijk zie je hem, of een nakomeling, weer snel terug.