Ringmussen bij de tuinvogeltelling.

Dit weekend was het in Nederland weer de nationale tuinvogeltelling. Een half uur lang vogels turven. Dus achter het raam zelf lekker warm naar de kleumende vogeltjes kijken bij de voedselsilo.

En ja hoor, van de groep ringmussen die zich meest luid kwetterend ophoudt in de bosjes van onze tuin, was het grootste deel paraat. Eigenlijk zijn ze niet te tellen, zó snel hippen ze heen en weer en jagen ze elkaar weg tijdens het voedsel vergaren. Ik ben erg blij met deze groep ringmussen, want ze staan wel op de rode lijst. 

Verder zit hier ook een groepje vinken, vergezeld van een aantal groenlingen. De groenlingen zijn niet zo fel geel als in de zomer. En kijk eens op de - achter het raam genomen - foto hieronder: de veertjes op zijn kop waaien een beetje op in de ijzige oostenwind, zodat het lijkt of hij een kuifje heeft.

Trouwens, de ringmussen (zie de eerste foto) hebben ook alle veertjes opgezet, om maar zo goed mogelijk hun lijfje warm te houden.

Op de grond zoekt een roodborstje bescheiden naar voedsel, liefst als de luidruchtige mussen en de ruziënde groep vinken even weg zijn. Het echtpaar merel trekt zich niet zo veel van de andere vogels aan, ze zoeken onverstoorbaar op de grond naar gevallen zaad.

Ik zag maar twee koolmezen, de rest liet zich, evenals de pimpelmezen, vandaag hier niet zien, ook niet op de mezenbollen. Ook het echtpaar boomklever heb ik al een paar weken niet gezien.

De brutale, maar hongerige bonte specht, die met geweld de mezenbollen in het houdertje stuk hakt, heeft zich vandaag ook niet vertoond.

Ik heb twee zaadsilo's, die elke dag volledig leeg worden gegeten. Er wordt wel ontzettend geknoeid, alsof een deel van het kleine zaad tweede keus is en eruit wordt gesmeten. Tweede keus voor de grondscharrelaars, die natuurlijk meer risico lopen vanwege eventueel de kou trotserende poezen.

Hieronder nog even mijn telling tegenover het totaal in onze gemeente in zuid-oost Friesland.