Op het eerste gezicht. Januari 2013.

Daar moest ik toch wel even over nadenken, of ik dit jaar het project  “Op het eerste gezicht”  zou gaan vervolgen: het maandelijks fotograferen van één stukje tuin vanaf steeds hetzelfde standpunt. De mooie post van “de biodiverse tuin” over SLOW DOWN trok me over de streep. In deze post vind je meteen meer informatie over dit project van het vorige jaar, waar een aantal tuinbloggers aan meededen.

Wat is er relaxter dan maandelijks even stilstaan bij hetzelfde stuk van je tuin, waardoor je na een jaar een goed overzicht krijgt van de veranderingen, die daar door de seizoenen heen optreden. Het schept ook een zeker ritme in de blogonderwerpen, en ook dat geeft een zekere rust.

Ik heb nu gekozen voor een redelijk fotogenieke plek, die ik het eerst zie, als ik 's morgens door het raam van onze bijkeuken naar buiten kijk. En de favoriete plek om in de zomer te zitten met een glaasje wijn – o, was die tijd er maar weer... De plek, waar ik geliefde bonsaiboompjes te pronk zet buiten de wintertijd.

De plek waar een aantal stenen van vulkanische oorsprong – tijdens vakanties verzameld – liggen, die op een spannende manier met mossen begroeid raken.

Een lievelingsplekje dus.

Voor de aandachtige beschouwer van het vorige jaar: op de foto, die steeds bovenaan staat zie je iets boven middenrechts het terrasje, vanwaar ik nu naar middenlinksachter fotografeer.